بعد سیاسی امنیت انسانی از دیدگاه فقه امامیه و نظام بین الملل حقوق بشر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری فقه سیاسی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران

چکیده

سیاسی امنیت انسانی از دیدگاه فقه امامیه و نظام بین الملل حقوق بشر

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Political aspect of human security from Ja'fari jurisprudence view point versus International human rights

نویسنده [English]

  • s.javad hoseini
Phd. Student, Politicalfeqh, Al-Mustafa International University, Qom, Iran.
چکیده [English]

This project was aimed at analyzing political aspects of human security from Ja'fari jurisprudence versus international human rights. The research method was inferential. With this regard, primarily the issue in the context of security studies was briefly argued. Afterwards, three substantial norms and components including the right of being chosen, freedom of opinion and right of active political participation as the major aspects of the political security have been debated. The results show that both views differ on the principle of acceptance of "the right to exercise and express political opinion, the right to choose and the right to be elected" as the most important propositions in the political security of individuals and other societies of political rights and freedoms.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human security
  • political security
  • human rights
  • political participation
  • right to choose
  • freedom of opinion
  • Ja'fari jurisprudence

مراجع

  1. ابن‌فارس، احمد (1404ق). معجم مقائیس ‌اللغه. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم، ج1.
  2. ارسطا، محمدجواد (1389). نگاهی به مبانی تحلیلی نظام جمهوری اسلامی ایران. قم: بوستان کتاب، چاپ دوم.
  3. افتخاری، اصغر (1379). امنیت در حال گذار (تحول معنای امنیت در قرن بیست و یکم). مطالعات راهبردی، شماره4: ص27ـ47.
  4. بیلیس، جان؛ اسمیت، استیو (1397). جهانی شدن سیاست: روابط بین‌الملل در عصر نوین (زمینه تاریخی، نظریه‌ها، ساختارها، فرآیندها). ترجمه ابوالقاسم راه‌چمنی. تهران: ابرار معاصر، ج1.
  5. تقی‌زاده دوغیکلا، جواد (1382). تأملی بر حق رأی در حقوق ایران با نگاهی به حقوق فرانسه. حقوق اساسی، شماره1: ص26ـ56.
  6. ثقفى، ابراهیم‌‏ (1374). الغارات. ترجمه عبدالمحمد آیتی. تهران: وزارت ارشاد.
  7. حسینی روحانی، سیدصادق (1412ق). فقه ‌الصادق(ع). قم: دارالکتاب، ج11.
  8. حیدری، الله‌رحم؛ عنایت، حلیمه؛ موحد، مجید (1390). جهانیشدن فرهنگ و احساس امنیت سیاسی: مطالعة موردی جوانان شهر شیراز. ره‌نامه سیاست‌گذاری، سال 2، شماره 4: ص125ـ156.
  9. خمینی، سیدروح‌الله (1386). صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج5.

10. خمینی، سیدروح‌الله (1423ق). ولایت فقیه. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوازدهم.

11. راسخ، محمد (1381). حق و مصلحت: مقالاتی در فلسفه حقوق، فلسفه حق و فلسفه ارزش. تهران: طرح نو.

12. راغب اصفهانى، حسین‌بن‌محمد (1412ق). مفردات ألفاظ ‌القرآن. لبنان: دارالعلم.

13. سبحانی، جعفر (1413ق). معالم ‌الحکومة الإسلامیة(محاضرات درس خارج فقه). تقریر جعفر الهادی. قم: مؤسسه امام صادق(ع)، ج2.

14. سیفی مازندرانی، علی ‌اکبر (1425ق). مبانی‌الفقه الفعال فی‌القواعد الفقهیة الأساسیة. قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج1.

15. صابریان، علیرضا (1387). مشارکت سیاسی، حق یا تکلیف. فقه و مبانی حقوق، شماره11: ص29ـ56.

16. طالبی، محمدحسین (1397). نقش مردم در نظام سیاسی مردم‌سالاری دینی (اسلامی). سیاست متعالیه، شماره21: ص95ـ114.

17. طباطبایى، سیدمحمدحسین (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ پنجم، ج4.

18. طوسی، محمد بن حسن (1400ق). النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی. بیروت: دارالکتاب العربی.

19. عزیزی، علی؛ خراشادی‌زاده، محمدرضا؛ هندیانی، عبدالله (1391). اولویت‌بندی معیارهای راهبردی امنیت عمومی. مطالعات مدیریت انتظامی، شماره1: ص57ـ75.

20. عمید زنجانی، عباسعلی؛ موسی‌زاده، ابراهیم (1388). بایسته‌های فقه سیاسی. تهران: انتشارات مجد.

21. قاضی شریعت‌پناهی، ابوالفضل (1388). حقوق اساسی و نهادهای سیاسی. تهران: میزان.

22. کاشف ‌الغطاء، جعفر‌بن‌خضر (1422ق). کشف‌ الغطاء عن مبهمات ‌الشریع‍ة الغراء. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم.

23. مصباح یزدى، محمدتقى (1378). پرسش‏ها و پاسخ‏ها: ولایت فقیه و خبرگان. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى، چاپ ششم، ج1.

24. مصباح یزدی، محمدتقی (1389). مردم‌سالاری دینی و نظریه ولایت فقیه. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، چاپ اول.

25. معین، محمد (1379). فرهنگ فارسی. تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر.

26. منتظرى نجف‌آبادى، حسینعلى (1429ق). حکومت دینى و حقوق انسان. قم: ارغوان دانش.

27. میراحمدی، منصور؛ شیری، اکرم (1388). عدالت سیاسی در گفتمان اسلام فقاهتی سیاسی. علوم سیاسی، سال 12، شماره 48: ص63ـ90.

28. میراحمدی، منصور (1387). درآمدی بر آزادی‌های سیاسی از دیدگاه امام خمینی. علوم سیاسی، شماره5: ص99ـ120.

29. نجفى، محمدحسن (1404ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع ‌الإسلام. بیروت: دار إحیاء‌التراث العربی، چ7، ج21.

30. نژاد بهرام، زهرا (1382). مقایسه تطبیقی مشارکت سیاسی در ایران و جهان. ریحانه، شماره4: ص107ـ122.

31. ورعی، سیدجواد (1393). امام خمینی و حق تعیین سرنوشت. سیاست متعالیه، شماره4: ص43ـ60.

32. هاشمی، سید محمد (1390). حقوق بشر و آزادی‌های اساسی. تهران: نشر میزان، ج1.

  1. Bajpai, Kanti (2003). The Idea of Human Security. International Studies, 40:P.195.
  2. Council of Europe (1950). European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, as amended by Protocols Nos. 11 and 14.Available at: https://www.refworld.org/docid/3ae6b3b04.html [accessed 3 January 2019].
  3. Council of Europe (1952). Protocol 1 to the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. 20 March 1952, ETS 9; Available at: https://www.refworld.org/docid/3ae6b38317.html [accessed 7 January 2019].
  4. Inter-American Commission on Human Rights (IACHR) (1948). American Declaration of the Rights and Duties of Man. 2 May 1948, Available at:

https://www.refworld.org/docid/3ae6b3710.html [accessed 5 January 2019].

  1. International Labour Organization (ILO) (1948). Freedom of Association and Protection of the Right to Organise Convention. Aavailable at:

 https://www.refworld.org/docid/425bc1914.html [accessed 8 January 2019].

  1. International Labour Organization (ILO) (1958). Discrimination (Employment and Occupation) Convention. Available at:

 https://www.refworld.org/docid/3ddb680f4.html [accessed 5 January 2019].

  1. Jayawickrama, Nihal (2002). The Judicial Application of Human Rights law National, Regional and International Jurisprudence. London: Cambridge university press.
  2. Organization of African Unity (OAU) (1981). African Charter on Human and Peoples' Rights (Banjul Charter). CAB/LEG/67/3 rev. 5, 21 I.L.M. 58 (1982).
  3. Organization of American States (OAS) (1969). American Convention on Human Rights, "Pact of San Jose", Costa Rica. 22 November 1969, (ACHR 1969).
  4. UN General Assembly (1948). Universal Declaration of Human Rights.217 A (III).
  5. UN General Assembly (1966). International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR). Treaty Series, Vol. 999: p. 171.
  6. UN General Assembly (1966). International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights. Treaty Series, Vol. 993: P. 3.
  7. UN Human Rights Committee (HRC) (1996). Participation in Public Affairs and the Right to Vote. General Comment, No.25. Available at:

https://www.refworld.org/docid/453883fc22.html [accessed 7 January 2019].

  1. United Nations Development Programme (UNDP) (1993). Human Development report. New York, Oxford: Oxford University Press.
  2. United Nations Development Programme (UNDP) (1997). Human Development Report. New York, Oxford: Oxford University Press.
  3. United Nations Development Programme (UNDP) (1999). Human Development report. New York, Oxford: Oxford University Press.
  4. United Nations Development Programme(UNDP) (1994). Human Development report. New York, Oxford: Oxford University Press.
سیاست متعالیه
دوره 7، شماره 26
مهر 1398
صفحه 173-192

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار