امکان سنجی تحزب در جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی ، تهران، ایران.

2 استادیار، دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

امکان یا امتناع نهادینهشدن حزب در ایران هدف پژوهش حاضر است. در این مقاله تلاش شده است به امکانسنجی نهادینهشدن حزب در ایران پرداخته شود. در مقاله ی حاضر ابتدا به ساختارها و کارکردهایی در تاریخ معاصر پرداخته می شود که تبادری نامناسب و ناموفق از حزب در اذهان ایجاد کرده اند و در ثانی به مقدوریت ها و پتانسیل هایی پرداخته می شوند که می توانند به شکل گیری پویشی حزبی در جامعه ایران ختم شوند. از این میان اندیشه های حضرت امام خمینی(ره) از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Feasibility Study of Partisanship in the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • Vali Mohammad Ahmadvand 1
  • Reza Khorasani 2
1 PhD Student, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

This article aims to conduct a research on possibility or refusal of institutionalization of party in Iran. The article has tried to deal with feasibility study of institutionalization of party in Iran. It firstly discusses structures and functions in modern history that have occurred in mind unfavorably and unsuccessfully about party and secondly, it deals with possibilities and potentials that can end up partisan dynamic formation in the Iranian society. Among the other things, thoughts of Imam Khomeini (ra) have specific status in this respect

کلیدواژه‌ها [English]

  • Partisanship
  • Renewal
  • Imam Khomeini (ra)
  • Political Development
  1. ابراهامیان، یرواند (1378). ایران بین دو انقلاب: از مشروطه تا انقلاب اسلام. ترجمه: کاظم فیروزمند، حسن شمس‌آوری، و محسن مدیر شانه‌چی. تهران: نشر مرکز (چاپ دوم).
  2. ابوالحمد، عبدالحمید (1358). مبانی سیاسی. تهران: انتشارات توس.
  3. اتحادیه، منصوره (1378). عوامل عدم رشد تحزب در ایران. فصل‌نامه یاد؛ شماره: 53، 54، 55،56.
  4. اطلاعات، ش15767، 3 بهمن.
  5. امام خمینی (1378). صحیفه امام: مجموعه آثار امام‌خمینی. تهران: نشر عروج.
  6. ایازی، سید محمد (1378). مقدمه‌ای‌بر شناخت جایگاه احزاب در اسلام؛ مندرج در کتاب تحزب و توسعه‌ی سیاسی. تهران: انتشارات همشهری.
  7. ایوبی، حجت‌الله (1390). پیدایی و پایایی احزاب سیاسی در غرب. تهران: سروش(چاپ سوم).
  8. اینگلهارت، رونالد؛ آبرامسون، پل.آر (1378). امنیت اقتصادی و دگرگونی ارزشی. ترجمه: شهناز شفیع‌خانی، نامه پژوهش، شماره 14 و 15.
  9. آلموند، جی.آ؛ پاول، بی.جی (1380). مشارکت و حضور سیاسی شهروندان. ترجمه: علیرضا طیب. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، ش164-163.
  10. بدیع، برتران (1376). توسعه سیاسی. ترجمه: احمد نقیب‌زاده. تهران: قومس.
  11. بشیریه، حسین (1372). موانع توسعه‌ی سیاسی در ایران. تهران: گام‌نو.
  12. بهار، محمدتقی (1392). تاریخ مختصر احزاب سیاسی ایران. تهران: انتشارات امیرکبیر(چاپ نهم).
  13. تبریزنیا، حسن (1371). علل ناپایداری احزاب سیاسی در ایران. تهران: مرکز نشر بین‌‌الملل.
  14. تکیه، ری (1389). ایران مخفی. ترجمه و نقد: ولی‌محمد احمدوند. تهران: انتشارات امیرکبیر.
  15. جهانبین، داریوش (1379). مصاحبه با دکتر بشیریه، مجله مطالعات ملی، پاییز 1379، شماره 5.
  16. دارابی، علی (1381). سیاست‌داران اهل فیضیه. تهران: سیاست (چاپ دوم).
  17. دورانت، ویل (1389). تاریخ تمدن؛ یونان باستان (جلد سوم). ترجمه: حمید عنایت و دیگران. تهران: انتشارات علمی فرهنگی (چاپ هفتم).
  18. دورکیم، امیل (1369). درباره‌ی تقسیم‌کار اجتماعی. ترجمه:‌ باقر پرهام. تهران: انتشارات کتاب‌سرای بابل.
  19. دوورژه، موریس (بی‌تا). احزاب سیاسی. ترجمه: رضا علومی. بی‌جا: بی‌نا.
  20. سالمی، مرتضی؛ قمصری، مرتضی (1386). موانع فرهنگی تحزب. فصل‌نامه علوم اجتماعی، ش 37.
  21. سحابی، عزت‌الله (1378). عوامل عدم رشد تحزب در ایران. فصل‌نامه یاد. شماره: 53، 54، 55، 56.
  22. سراج‌زاده، حسین (1373). مشارکت سیاسی و توسعه. در: مجموعه ‌مقاله‌های سمینار جامعه‌شناسی (جلد اول) تهران: انتشارات سمت.
  23. سریع‌القلم، محمود (1389). فرهنگ سیاسی ایران. تهران: نشر فرزان.
  24. سلیمانی، غلامعلی؛ نقیب‌زاده، احمد (1388). نوسازی سیاسی و شکل‌گیری احزاب در جمهوری اسلامی بر اساس رویکرد هانتینگتون. مجله سیاسی، دوره سی‌ونهم، شماره 4.
  25. سو، آلوین.ی (1378). تغییر اجتماعی و توسعه. ترجمه: محمود‌ حبیبی مظاهری. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
  26. شناسنامه‌ی تشکل‌ها و احزاب سیاسی ایران (1377). تهران: اداره‌ی کل سیاسی وزارت کشور؛ دبیرخانه‌ی کمسیون ماده‌ی 10 احزاب.
  27. طباطبایی، سید جواد (1381). نظریه حکومت قانون در ایران. تهران: انتشارات ستوده.
  28. طیرانی، بهروز (1389). حزب در ایران. تهران: نشر کتاب مرجع.
  29. علمداری، جهانگیر معینی (1385). روش‌شناسی نظریه‌های جدید در سیاست (اثبات‌گرایی و فرااثبات‌گرایی. تهران: دانشگاه تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ.
  30. قوام، عبدالعلی (1373). سیاست‌های مقایسه‌ای. تهران: سمت.
  31. کسروی، سیداحمد (1392). تاریخ مشروطه ایران. تهران: امیرکبیر.
  32. کرمانی، ناظم‌الاسلام (1362) تاریخ بیداری ایرانیان. به‌اهتمام: علی‌اکبر سعیدی سیرجانی. تهران: کتاب آگاه.
  33. محمدی‌نژاد، حسن (1381). احزاب سیاسی. تهران: امیرکبیر.
  34. مدیر شانه‌چی، محسن (1378). عوامل عدم رشد تحزب در ایران. فصل‌نامه یاد، شماره: 53، 54، 55، 56.
  35. ــــــــــــــــــ (1379). تحزب و توسعه‌ی سیاسی در ایران: مطالعه موردی ادوار اول و دوم حزب. مجله دانش و توسعه، شماره 11.
  36. ــــــــــــــــــ (1375). احزاب سیاسی ایران. تهران: مؤسسه فرهنگی رسا.
  37. معادیخواه، عبدالمجید (1378). عوامل عدم رشد تحزب در ایران. فصل‌نامه یاد؛ شماره 53، 54، 55، 56.
  38. نقیب‌زاده، احمد (1393). احزاب سیاسی و گروه‌های ذی‌نفوذ. تهران: نشر قومس.
  39. ـــــــــــــ (1378). حزب سیاسی و عملکرد آن در جوامع امروز. تهران: میزان.
  40. نوذری، عزت‌الله (1381). تاریخ احزاب سیاسی در ایران. بی‌جا: انتشارات نوید شیراز.
  41. نیازی، محسن (1381). تبیین موانع مؤثر بر مشارکت اجتماعی در شهر کاشان در سال 1380، پایان‌نامه‌ی دکتری، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه اصفهان.
  42. هانتیگتون، ساموئل (1370). سامان سیاسی در جوامع دستخوش تحول و دگرگونی. ترجمه: محسن ثلاثی. تهران: نشر علم.
  43. هوشنگ مهدوی، عبدالرضا (1378). جمعیت عامیون ایران، گروهی آزادیخواه میهن‌پرست یا فراماسونرهای آنگلوفیل. مجله اطلاعات سیاسی اقتصادی، شماره 149 و 150.
  44. هولاب، رابرت و هابرماس، ‌یورگن (1375). نقد حوزه عمومی. ترجمه: حسین بشیریه. تهران: نشر نی.

45. Brian Tierney Religion, Law and the growth of contitutional thought. cambridge university press, 1982.

46. Francis Fukuyama, Trust: The social Virtues and the Creation of prosperity. New York press, 1995.

47. Robert E. Dowse.John A.Hughes. Political sociology. New york. John wiley and Sone, 1977.