راهبرد متعالی در مدیریت حل اختلاف

نویسنده

چکیده

اگرچه اختلاف و تعارض انسان­ها و جوامع بشری امری طبیعی است ولی باید از اختلاف غیرکارکردی دوری جست؛ چراکه گسترش این دسته اختلاف‌ها پیامدهای ویران‌گری دارد و موجبِ فروپاشیدن تفاهم، تعارف و تعاونِ شایسته­ی انسان‌ها می­شود و به ناکارایی و ناکارامدی جوامعِ انسانی می‌انجامد. در این نوشتار، برای رهایی از این معضلِ بزرگ و یافتن راهی برای چگونگی رفعِ اختلاف‌های غیرکارکردی، به تبیین «راهبرد متعالی در مدیریتِ حل اختلاف» از دیدگاه ائمه‌ی معصومین(ع) - به‌ویژه امام هفتم - پرداخته‌ایم. نتیجه‌ی این پژوهش، تمسک به توصیه‌های چهارده‌گانه هادیان قرآنی به‌مثابه راه رهایی از آفاتِ اختلاف‌های غیرکاربردی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Supreme Strategy in Conflict Resolution Management

نویسنده [English]

  • Reza Esania
چکیده [English]

Although conflict and opposition among humans and societies is a natural phenomenon, but non-functional conflict should be avoided because extension of these types of conflicts has destructive outcomes, causes collapsing of the deserved understanding, comity and cooperation for the humans and will result in deficiency of human societies. In this paper, we have dealt with explaining “Supreme Strategy in Conflict Resolution Management” from the viewpoint of Imams (especially the seventh Imam) to free from this major problem and finding a way to solve non-functional conflicts. The result of this review study is seeking help from the fourteen recommendations of Quranic guides to escape from the pest of non-functional conflicts.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Supreme Strategy
  • Management
  • Conflict Resolution Management
  • Non-Functional Conflicts
  • Functional Conflict
  1. قرآن کریم
  2. ابن ابی‌الحدید (1404ق). شرح نهج‌البلاغه، ج2، منشورات مکتبه آیه‌الله‌العظمی مرعشی نجفی. قم: چاپ دوم.
  3. ابن‌ادریس، محمد بن احمد (1410ق). سرائر، ج3. قم: انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم: چاپ دوم.
  4. ابن‌شعبه حرانی، ابو محمد (1392ق). تحف‌العقول عن آل‌الرسول، ترجمه سید علی حسینی. قم: اندیشه مولانا.
  5. اشتراوس، لئو (1373). فلسفه سیاسی چیست، ترجمه فرهنگ رجایی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  6. امام خمینی، روح‌الله (1378). صحیفه امام، ج 13. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
  7. جعفری، محمد تقی (1369). حکمت اصول سیاسی اسلام. تهران: بنیاد نهج‌البلاغه.
  8. جوادی آملی، عبدالله (1386). چالش­های حکمت متعالیه در مسأله سیاست، نشست 15/8/1386؛ در سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه، به‌اهتمام شریف لک‌زایی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1387.
  9. حر عاملی، محمدبن‌حسن (1401ق). وسائل الشیعه. تهران: المکتبه الاسلامیه.

10. رضائیان، علی (1393). مدیریت تعارض و مذاکره. تهران: انتشارات سمت، چاپ دوم.

11. سروش، عبدالکریم (1366). تفرج صنع. تهران: انتشارات سروش.

12. سعدی، مصلح بن عبدالله (1374). گلستان. مصحح محمد علی فروغی. تهران: اقبال.

13. صبحی صالح (1425ق). نهج البلاغه، بیروت: موسسه دارالهجره، چاپ سوم.

14. طباطبایی، محمدحسین (1363). ترجمه و تفسیرالمیزان، ج4، ترجمه محمدباقرموسوی همدانی. قم: انتشارات اسلامی.

15. غزالی، محمد بن محمد (بی‌تا). احیاء علوم الدین، ج4. بیروت: دارالمعرفه.

16. مطهری، مرتضی (1384). مجموعه‏ آثار، ج ‏16، تهران: انتشارات صدرا، چاپ 13.

17. ـــــــــــــــــــــ. مجموعه‌ی آثار، ج 2. تهران: انتشارات صدرا.

18. ملکیان، مصطفی (1387). جامعه اخلاقی، انسان اخلاقی. مجله آئین، شماره 13 و 14.

19. کلینی، محمد یعقوب بن اسحاق (1429ق). الکافی، ج3، کتاب ایمان و کفر، باب درجات ایمان. قم: دارالحدیث، چاپ اول.

20. نوری، حسین بن محمد تقی (1366). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، مترجم پرویز اتابکی. قم: موسسه علمی- فرهنگی دارالحدیث.

21. هگل، گ.و.ف (1368). خدایگان و بنده، مترجم حمید عنایت. تهران: انتشارات خوارزمی، چاپ سوم.

22. هلد، دیوید (1385). دموکراسی، جهانی­شدن و ایران، در گفتگو با دیوید هلد، محمدرضا جلایی‌پور، مجله آئین، شماره 3.

23. وشنوی، محمد قوام (1412ق) حیاة‌النبی و سیرته. قم: مؤلف.

24. رزاقی موسوی، سیدقاسم (1383). مدارا با مخالف و مبارزه با معاند در سیره نبوی، معرفت، شماره 86.

25. نوعی، غلام‌رضا (1379). مدارا با مخالفان در قرآن و سنّت. رشت: کتاب مبین.