استعاره بازی دوسطحی: چارچوبی برای تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

10.22034/sm.2022.131447.1568

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی کاربست استعاره بازی دوسطحی برای تحلیل سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. استعاره بازی دوسطحی تلاشی برای از میان برداشتن مرزهای تصنعی بین سیاست داخلی و سیاست بین‌الملل است. پژوهش بر این فرضیه استوار است که با توجه به تاکید این استعاره بر توجه همزمان به سطوح مختلف داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی، امکان بیشتری برای تبیین تاثیرگذاری متغیرهای مختلف بر سیاست خارجی جمهوری اسلامی فراهم است. یافته‌های پژوهش نشان داد که استفاده از نظریات مبتنی بر تعادل عمومی، که تلاش دارد همه عوامل موثر در وقوع یک رخداد را بررسی نماید، می‌تواند درک بهتری از سیاست خارجی ایران فراهم آورد. البته باید توجه داشت که این نظریه نیز همانند نظریات دیگر، برای تبیین برخی جنبه‌های سیاست خارجی ایران مناسب است و قابلیت و توان تحلیل کلیه ابعاد سیاست خارجی ایران را ندارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Metaphor of Bilevel Game: A Framework for the Analysis of the Islamic Republic of Iran’s Foreign Policy

نویسندگان [English]

  • Hossein Pourahmadi 1
  • Ali Akbar Bazoubandi 2
1 Professor, Political Science Department, Faculty of Economic and Political Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 PhD student, Faculty of Economics and Political Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

The purpose of the present study is to review the application of the metaphor of bilevel game for the analysis of the Islamic Republic of Iran’s foreign policy. The metaphor of bilevel game is an attempt to remove artificial boundaries between national and international policy. The research relies on the hypothesis that with respect to the emphasis of this metaphor on simultaneous attention to different levels of national, regional, and international policy, there is more possibility to explain the effect of different variables on the Islamic Republic’s foreign policy. Research findings revealed that using some theories based on general equilibrium, that try to explore all the effective factors leading to a phenomenon, we can provide a better understanding of Iran’s foreign policy. However, it should be noted that this theory, like any other theories, is suitable to explain just some aspects of Iran’s foreign policy and does not have the potential and capability to analyze all its aspects.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Metaphor of Bilevel Game
  • Level of Analysis
  • Foreign Policy
  • Negotiation
  • Iran
احتشامی، انوشیروان (1385). گذار از بحران جانشینی. ترجمه ابراهیم متقی، زهره پوستین‌چی. تهران: انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
اخوان زنجانی، داریوش (1381). جهانی شدن و سیاست خارجی. تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
المن، کالین (1393). واقع‌گرایی در مارتین گریفیتس، نظریه روابط بین‌الملل برای سده بیست و یکم. ترجمه علیرضا طیب. تهران: نشر نی.
برزگر، ابراهیم (1396). مزاحمت ساختارهای بین‌المللی در تحقق الگوی پیشرفت اسلامی- ایران. سیاست متعالیه، 5(19): ص65-76.
بشیریه، حسین (1394). دیباچه‌ای بر جامعه‌شناسی سیاسی ایران دوره جمهوری اسلامی. تهران: نشر نگاه معاصر.
پوراحمدی، حسین (1381). اقتصاد سیاسی تعامل دولت و نظام جهانی در تدوین سیاست خارجی: ضرورت پژوهش‌های نوین در سیاست خارجی. سیاست خارجی، 16(4): ص1082-1051.
پورسعید، فرزاد (1387). ساختار و روند تصمیم‏گیری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: تحلیل متون آموزشی و پژوهشی. مطالعات راهبردی، 11(40): ص348-313.
جدی، حسین (1398). بررسی تاثیر ساختار اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر ساختار سیاسی آن با تأکید بر فرایند مردم‌سالاری. سیاست متعالیه، 7(25): ص195-212.
حسنی، محمدحسین (1389). درآمدی به روش‌شناسی تلفیقی در پژوهش‌های میان رشته‌ای علوم اجتماعی. مطالعات میان رشته‌ای در علوم انسانی، 2(4): ص153-137.
حسینی، محمدتقی (1397). موقعیت سیاست خارجی ایران در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی. سیاست خارجی، 32(4): ص268-233.
دلاوری، ابوالفضل (1394). اعتدال‌گرایی و تعادل سیاسی، بایسته‌های سیاست اعتدال در سپهر سیاسی کنونی ایران. راهبرد، شماره 75.
دهشیری، محمدرضا (1397). پویایی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در ترکیب تناقض نماها. سیاست خارجی، 32(4): ص232-201.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1381). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: روندها و بازتاب‌ها. مطالعات خاورمیانه، 9(3): ص40-1.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1390). واقع‌گرایی نوکلاسیک و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. سیاست خارجی، 25(2): ص294-275.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1392). سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. تهران: سمت.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ عطایی، مهدی (1393). گفتمان هسته‌ای دولت یازدهم. مطالعات راهبردی، 17(1): ص120-87.
ذوالفقاری، وحید؛ جعفری، علی‌اکبر (1395). معمای هسته‌ای ایران و سنجش منطق سیاسی بازیگران. روابط خارجی، 8(2): ص200-169.
سریع‌القلم، محمود (1384). ایران و جهانی شدن. تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
شرمن، وندی (1397). ناگفته‌های مذاکره‌کننده ارشد امریکا از مذاکرات هسته‌ای با ایران. قابل دسترس در:
شمسینی غیاثوند، حسن؛ نصیری، رضا (1394). رویکرد مقام معظم رهبری به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر روش مذاکره و مفهوم نرمش قهرمانانه. سیاست، 45(1): ص22-3.
شهید ثالث، شهیر. اروپا و تحریم‌های ایران؛ آیا ممکن است قدرت دلار متزلزل شود؟ (2018) قابل دسترس در:
https://www.bbc.com/persian/iran-features-45904001
صالحیان، تاج‌الدین؛ سیمبر، رضا (1397). منابع اجتماعی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، 7(26): ص186-165.
کاستلز، مانوئل (1383). مصاحبه با مانوئل کاستلز. مجلس و پژوهش، 11(43).
متقی، ابراهیم؛ پوستین‌چی، زهره (1390). الگو و روند در سیاست خارجی ایران. قم: دانشگاه مفید.
مشیرزاده، حمیرا (1391). تحول در نظریه‌های روابط بین‌الملل. تهران: انتشارات سمت.
مشیرزاده، حمیرا (1394). احیای حوزه تحلیل سیاست خارجی: تحلیلی چند متغیره. پژوهشنامه علوم سیاسی، 10(3): ص169-139.
Cohen, B. (2009). The multiple tradition of American IPE. In: Mark Blyth (editor), Routledge Handbook of International Political Economy (IPE) IPE as a global conversation. Oxon: Routledge.
Evans, P., Jacobson, H. & Putnam, R.D. (eds) (1993). Double- edged Diplomacy: International Bargaining and Domestic Politics. Berkeley, CA: University of California Press.
Putnam, R. (1988). Diplomacy and domestic politics: the logic of two-level games. International Organization, 42(3).
Saikal, A. (2016). Iran and the Changing Regional Strategic Environment. In: Sh. Akbarzadeh & C. Dara, Iran in the World, President Rouhani’s Foreign Policy. New York: Palgrave Macmillan.
Walker, S.G., Malici, A. & Schafer, M. (2011). Rethinking foreign policy analysis: states, leaders, and the microfoundations of behavioral international relations. Routledge.