دانش سیاسی عقلی در تمدن اسلامی: هویتها و بنیانها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

تمدن جدید بر مبنای فلسفه پایه گذاری شده است از این رو ارائه دانش سیاسی در تمدن اسلامی به زبان عقلی - فلسفی ضرورتی غیرقابل انکار می باشد. شناساندن دانش سیاسی عقلی تمدن اسلامی امکان مطالعات تطبیقی از یک سو و مطالعات بین رشته ای از سوی دیگر را در است و با رویکرد « اسنادی » ، سطح بی نالمللی فراهم می کند. روش به کار رفته در این مقاله تفسیری به شناساندن دانش سیاسی م یپردازد. نوشته حاضر نحوه فهم و درک مسلمانان را از این دانش و فرآیند تولید آن را در تمدن اسلامی نشان می دهد. از داده های این پروژه می توان برای نظریه پردازی سیاسی، تاریخ نگاری دانش سیاسی و فلسفه دانش سیاسی در تمدن اسلامی استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Rational political science in Islamic civilization: identity and foundations

نویسنده [English]

  • Muhammad Pezeshki
چکیده [English]

The modern civilization is founded on philosophy. Thus, presenting political science in a philosophical-rational language in the Islamic civilization is an undeniable necessity. Introducing the rational political science in the Islamic civilization provides, in the international arena, the ground for comparative studies, on the one hand, and interdisciplinary researches, on the other hand. This documentary research, on the basis of an interpretive approach, tries to explain Muslims' understanding of political science and the way it was produced. The results may be used for political theorizations, historiography of political science, and philosophy of pholitical science in the Islamic civilization.

کلیدواژه‌ها [English]

  • tradition
  • Islamic civilization
  • political science
  1. بکّار، عثمان (1385ش)، تاریخ و فلسفه علوم انسانی، ترجمه محمدرضا مصباحی، مشهد، بنیاد پژوهش­های اسلامی.
  2. حائری یزدی، مهدی (1367ش)، اگاهی و گواهی: ترجمه و شرح رساله التصور و التصدیق، تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی ایران.
  3. داوری اردکانی، رضا (1377ش)، فارابی موسس فلسفه اسلامی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ چهارم.
  4. ــــــــــــ (1387ش)، عقل و زمانه: گفتگوها،تهران، سخن.
  5. شریف، میان محمد (کوشش) (1367ش)، تاریخ فلسفه در اسلام، ترجمه زیر نظر نصرالله پورجوادی، ج3، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
  6. شیرازی، صدرالدین (1419ق)، الاسفار الاربعه، ج 6، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  7. ــــــــــــ (1375ش)، الشواهد الربوبیه، ترجمه و تفسیر جواد مصلح، تهران، سروش.
  8. طباطبایی، محمدحسین (1397ق.الف)، بررسیهای اسلامی، به کوشش سید هادی خسروشاهی، ج2، قم، مرکز بررسیهای اسلامی.
  9. ــــــــــــ (1397ق.ب)، شیعه: مجموعه مذاکرات با هانری کربن، با توضیحات علی احمدی و هادی خسرو شاهی، قم، مرکز بررسیهای اسلامی.

10. ــــــــــــ (1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج2،4،10و16، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ دوم.

11. قرآن کریم.

12. نصر، سیدحسین (1359ش)، علم و تمدن در اسلام، ترجمه احمد آرام، تهران، خوارزمی، چاپ دوم.

13. ــــــــــــ (1379ش)، نیاز به علم مقدس، ترجمه حسن میانداری، قم، مؤسسه فرهنگی
 طه.

14. ــــــــــــ (1380ش)، معرفت و امر قدسی، ترجمه فرزاد حاجی­میرزائی، تهران، فرزان روز و باز.

15. ــــــــــــ (1385ش)، سه حکیم مسلمان، ترجمه احمد آرام، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هفتم.

16. ــــــــــــ (1388ش)، معرفت و امر قدسی، ترجمه فرزاد حاجی میرزائی، تهران، فرزان روز، چاپ سوم.

17. یوسفی­راد، مرتضی (1387ش)، «مکتب تاریخ­نگاری مسعودی در روش­شناسی دانش سیاسی در تمدن اسلامی»، به کوشش داود فیرحی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ دوم.

18. برزگر، ابراهیم (پاییز و زمستان 1389)، «ساختار فهم اندیشه سیاسی اسلام»، دانش سیاسی: دوفصلنامه علمی- پژوهشی علوم سیاسی، سال ششم، ش2.

19. علم­الهدی، جمیله (پاییز 1386) «درآمدی به مبانی اسلامی روش تحقیق»، نوآوریهای آموزشی، سال ششم، ش21.

20. کیخا، نجمه (پاییز 1392)، «مناسبات اخلاق و سیاست در حکمت متعالیه براساس عالم مثال»، فصلنامه سیاست متعالیه، شماره 2.