امام خمینی از فقها و اصولیون برجسته معاصر است و به عنوان بنیان‌گذار انقلاب اسلامی نظرهای ایشان همواره مورد توجه و مطالعه محققان داخلی و خارجی بوده، و تحقیق و مطالعات فراوانی در آثار و نظرات امام خمینی پیرامون آزادی اندیشه صورت گرفته است، اما در این زمینه هیچ‌گونه مطالعه‌ای در دروس اصول فقه ایشان انجام نگرفته است، در حالی که عقل از منابع استنباط احکام و مباحث اصلی علم اصول فقه است. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که آزادی اندیشه در دروس اصولی امام خمینی چه جایگاه و منزلتی دارد؟ هدف مقاله اثبات وجود مبانی و اصول آزاداندیشی در حد متعالی عقلانی در دروس اصولی امام است. برای تحقق این هدف روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به‌کار گرفته شد. نتایجی استنباطی عبارتند از: ضمن تأیید آزادی اندیشه، برای درست اندیشیدن نیز راهکارها، اصول و قواعدی ارائه می‌کند. اعطای اختیارات گسترده به عقل و آن را یکی از منابع استنباط به شمار آورده و برای عقل و بنای عقلا سهم شایان توجهی در استنباط قائل است.
انصاری، مرتضی (1375). فرائد الاصول المعروف «الرسائل» جامعه مدرسین حوزه علمیه قم. قم: دفتر انتشارات اسلامی
بجنوردی، سید حسن (1379). منتهی الاصول. قم: مطبعه مؤسسه العروج.
بیات، عبدالرسول (ناظراثر) (1381). فرهنگ واژه‌ها. قم: بنیاد فرهنگی و اندیشه دینی.
تقوی اشتهاردی، حسین (1376). تنقیح الاصول، تقریرات درس امام خمینی(ره). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
حرّ عاملی، محمد بن الحسن (1403). وسائل الشیعه. چاپ ششم، تهران: المکتبه الاسلامیه.
حسن‌زاده آملی، حسن (1362). دروس معرفت نفس. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
حسینی دشتی، سید مصطفی (1379). دایره‌المعارف جامع اسلامی. چاپ سوم، تهران: آرایه.
حیدری، عباس و گردشتی، حمیدرضا (1395). نقش جمهور در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر دیدگاه امام خمینی و قانون اساسی. فصلنامه سیاست متعالیه، سال 4، شماره 14، صفحات 134-117.
)