تألیف قلوب و عزّت در سیاست خارجی دولت اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری روابط بین‌‌الملل و مدرس دانشگاه باقرالعلوم(ع)؛ عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی ارشد فقه سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران

3 استادیار، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، و عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران.

10.22034/sm.2021.529570.1698

چکیده

هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال اساسی است که دولت اسلامی چگونه می‎تواند ضمن حفظ عزّت خود رابطه‎ای با هدف تألیف قلوب را ایجاد کند؟ پژوهش بر این فرضیه استوار است که با تبیین مولفه‎های عزتمندی در ابعاد بین‎المللی همچون، عدم افشاء اسرار و احتیاجات دولت اسلامی و عدم اتخاذ کفار به عنوان هم‌راز و نیز تحلیل روش‎های ایجاد یک رابطة دوستانه از جمله، ارائة خدمات علمی، اقتصادی و بشردوستانه و همکاری در عرصه‎های صنایع دفاعی با دولت‎های مختلف بتوان الگویی در جهت تحقق تألیف قلوب دولت‎های غیراسلامی، و در نتیجه امتثال امر به «تعالی ذیل کلمه سواء»، به عنوان مقدمة تبلیغ دین ارائه نمود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که عزّت باید شامل صلابت و مقاومت بر موضع شخص عزّتمند باشد، یعنی دولت اسلامی به راحتی از مواضع اعتقادی- سیاسی خود کوتاه نیاید و در برابر دشمن باشد. در عرصه روابط بین‌الملل، بازیگران دیگر این ثبات و دفاع از موضع خود را از دولت اسلامی شاهد باشند. دولت اسلامی در مسأله تألیف قلوب و جلب محبّت نباید گرفتار افراط یا تفریط گردد، چرا که با افراط کشور مقابل ممکن است درخواست‌های زیاد و نابجایی مطرح نموده و چه بسا دولت اسلامی با مسائل و مشکلات امنیتی مواجه گردد، با تفریط نیز امکان اینکه تعامل محبت‌آمیز با دولت‌های غیر مسلمان ایجاد شود؛ کاهش می‌یابد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Friendship of Hearts and Dignity in the Foreign Policy of the Islamic Government

نویسندگان [English]

  • AliReza Naeij 1
  • Mohammad Negahdari 2
  • Rasool Noroozi 3
1 Doctor of International Relations and lecturer at Baqer al-Uloom University (AS); Member of Hozeh Political Studies Association, Qom, Iran.
2 Master student of political jurisprudence, Baqer al-Uloom University, Qom, Iran
3 Assistant Professor, Institute of Islamic Sciences and Culture, and a member of the Association of Political Studies, Qom, Iran
چکیده [English]

The purpose of the present study is to answer how an Islamic government can make a friendly relationship with other states and at the same time sustain its dignity. The research relies on the hypothesis that determining the components of dignity in the international level such as not revealing the secrets and needs of the Islamic state, not adopting the Kuffar (unbelievers) as confidant, and also an analysis of the ways on how to make a friendly relationship with others for giving scientific, economic, and humanitarian services as well as cooperation with different governments in the fields of defense industry can present a model to substantiate friendship of hearts with non-Islamic governments and as result “improvement under the word of commonality” as a premise for advertising religion. The method of study is descriptive analysis and the results showed that dignity should involve persistence on the ideas of the one who has dignity. It means that the Islamic government should not easily give up its theological-political stand against the enemy such that other actors in the realm of international relations witness this stability and self-defense of the Islamic government. However, the Islamic government should not fall into the trap of overindulgence or underindulgence because the opposite country may raise tremendous inappropriate requests by overindulgence and make the Islamic state encounter security problems, and likewise, underindulgence may decrease the possibility of making an affectionate relationship with non-Muslim states.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Invitation
  • Dignity
  • Friendship of Hearts
  • Foreign Policy
  • International Relations.  
قرآن کریم.
نهج‌البلاغه. صبحی صالح. قم: مرکز البحوث الاسلامیه، ۱۳۷۴.
ابن شعبه حرّانى (1363). تحف العقول عن آل الرسول(ص). تصحیح و تعلیق على اکبر غفاری. قم: مؤسسه نشر اسلامی، چاپ دوم، ج1.
ابن منظور، محمد (بی‌تا). لسان العرب. بی‌جا: بی‌نا، ج9.
آمدی، عبدالواحد (1366). تصنیف غرر الحکم و درر الکلم. محقق مصطفی درایتی. قم: مرکز نشر اسلامی.
بیلیس، جان؛ اسمیت، استیو (1383). جهانی شدن سیاست: روابط بین‌الملل در عصر نوین. ترجمه ابوالقاسم راه‌چمنی و همکاران. تهران: موسسه مطالعات ابرار معاصر، ج1.
بیستونی، محمد (‫۱۳۹۰). ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن. قم: بیان جوان؛ مشهد: آستان قدس رضوی، شرکت به نشر، ج10، 24.
جعفری، زینب (1384). تواضع و فروتنی. طوبی، شماره 3.
دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1398). اصول روابط بین‌الملل. تهران: انتشارات سمت، ج1.
راغب اصفهانى، محمد (1412ق). مفردات فی غریب القرآن. محقق صفوان عدنان داودی. بیروت: دارالقلم، الدار الشامیه.
سلطانی شورباخورلو، اسماعیل (1383). روابط اخلاقى و اجتماعى مسلمانان با غیرمسلمانان از دیدگاه قرآن. معرفت، شماره 83.
طباطبائی، سید محمدحسین (1363). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی، ج17، 19، 9.
طباطبایی یزدی، محمدکاظم (بی‌تا). الغایه القصوی فی ترجمه العروه الوثقی. ترجمه شیخ عباس قمی. تهران: المکتبه الرضویه، ج2.
طبری، محمد بن جریر (1879م). تاریخ الامم و الملوک. لیدن: بریل، ج3.
عسکری، ابوهلال (1412ق). معجم الفروق اللغویه. قم: مؤسسه النشر الإسلامی التابعه لجماعه المدرسین.
علی احمدی، حسین؛ صالحی، سید مظاهر (1383). اصول اسلامی حاکم بر دیپلماسی با کفار. مکتب اسلام، شماره 8.
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الأنوار. بیروت: الناشر: مؤسسة الوفاء، ج40-41، 81، 50، 74.
مکارم شیرازى، ناصر (1374). ‌تفسیر نمونه‌. تهران: دارالکتب الاسلامیه‌، ‌ج7، 24.
نجفی جواهری، محمدحسن (1362). جواهر الکلام. گردآورنده عباس قوچانی. بیروت: دارإحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ج27.
نوری، حسین بن محمدتقی (1427ق). دارالسلام فی ما یتعلق بالرؤیا و المنام. بیروت: دارالبلاغه، ج3.
یعقوبی سورکی، علیرضا (1391). جود و سخاوت از منظر قرآن کریم. قابل دسترس در:
https://hawzah.net/fa/Article/View/98993
Mansbach, R.W. & Rafferty, K.L. (2008). Introduction to Global Politics. Routledge.