The Potential of the Principle of Lā Zerār (No Harm) and Political Fields

Document Type : Original Article

Authors

1 Professor, Department of Political Science, Qom Branch, Islamic Azad University; Member of the political studies association of the field, Qom, Iran

2 Assistant Professor, Research Institute of Islamic Culture and Thought; Member of the Political Studies Association, Qom, Iran

10.22034/sm.2023.1987892.2012

Abstract

The principle of Lā Zerār (no harm) is one of the important rules in Islamic Fiqh (Jurisprudence)and it is practical in all jurisprudential aspects. Since politics is one of the significant fields in human societies and according to Imām Khomeini, Islam and its Fiqh are completely political issues, the relation between this principle and politics is considered so valuable and pivotal. It is possible to utilize the potential of this principle in the realm of politics and international systems. In this regard, the present research aims to answer how we can make use of the potential of this principle in the realm of politics in general. The research method is descriptive-analytic, and the results indicate that according to Imām Khomeini’s approach to this principle that regards it as a governmental order, it can assist jurists in different political and social fields and prevent the actualization of some established laws in all individual, social, and political (national-international) domains. In this case, the harm should be identified in terms of compatibility between order and subject: If it refers to an individual subject, it should be identified by individuals and if it is political and governmental, it is within the authority of the Islamic ruler. Therefore, the Islamic ruler should identify the extent of harm with respect to the interests of Islamic society and act accordingly.

Keywords

References

قرآن کریم.
ابن اثیر، مبارک ابن احمد ( 1367). النهایه. قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج3.
انصاری، مرتضی (بی‌تا). المکاسب. تبریز: انتشارات تقی علامه.
جوهری فارابی، اسماعیل (1407ق). الصحّاح. بیروت: دارالعلم للملایین.
حرّعاملی، محمد بن حسن (1412ق). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. قم: موسسه آل البیت لاحیاء التراث، ج15.
حسینى مراغه‌اى، سید میرعبدالفتاح (1395ق). العناوین. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه.
حلّی، محمدبن حسن (1363). ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد. قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج2.
خراسانی، محمدکاظم (1409ق). کفایه الاصول. قم: موسسه آل البیت لاحیاء التراث.
خمینی، سید روح‌الله (1373). مناهج الوصول الی علم الاصول. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج1.
خمینی، سید روح‌الله (1385). صحیفه امام. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج20.
خمینی، سید روح‌الله (1385ق). الرسائل. قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج1.
خمینی، سید روح‌الله (1398). انوار الهدایه فی التعلیقیه علی الکفایه. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج1.
راغب اصفهانی، حسین (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دارالعلم.
شریعت اصفهانی، فتح‌الله (1410ق). قاعده لاضرر. قم: موسسه النشر الاسلامی.
طریحی، فخرالدین بن محمد (1375). مجمع البحرین. تهران: مکتبه المرتضویه.
فیروزآبادی، محمدبن یعقوب (1415ق). قاموس اللغه. بیروت: دارالکتب العلمیه، ج2.
کلینی، محمد بن یعقوب (1363). الکافی. تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج5.
محمد بن مکی (شهید اول) (بی‌تا). القواعد الفوائد، الفقه و الاصول و العربیه. قم: مکتبه المفید، ج1.
مطهری، مرتضی (1385). نظام حقوق زن در اسلام. تهران: انتشارات صدرا.
مقری، احمدبن محمد (1383). المصباح المنیر. قم: انتشارات هجرت، ج2.
نراقی، احد (1375). عوائد الایام. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه.
 
Transcendent Policy
Volume 10, Issue 39
December 2022
Pages 189-202

Files

Share

How to cite

Statistics