Economic Discourse Analysis of Rowhāni’s Government: from Neo-liberal Economy to Resistance Economy

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD. Student, Department of Political Science, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran

2 Associate Professor, International Relations, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran

Abstract

The purpose of the present study is the analysis of the economic discourse executed in Rohwhani’s government. The main research question is: what factors contributed to the economic discourse turning from a neo-liberal interactionist into a resistance economy during the presidency of Mr. Rowhāni? The research hypothesis is that turning from a neo-liberal interactionist economic discourse into a resistance economy was under the influence of failure in JCPOA and the US withdrawal from the deal. Data analysis method in this research was based on Foucauldian and post-Foucauldian discourse analysis. In addition to referring to Iran’s economic discourses after the Islamic revolution, the causes of adopting a neo-liberal interactionist discourse by Rowhāni’s government was discussed in this research. The results of the study show that since the international system, especially its major actors such as the USA, Europe, Russia, China, and a group of Hebrew and Arabic countries in the region did not accompany with the economic decisions of Iran, the ideas of Rahāni’ cabinet in the foreign policy could not be executed.

Keywords

References

آقایی، حسین (1399). دکترین فشار حداکثری ترامپ: چالش پایدار مهار جمهوری اسلامی ایران. ترکیه: مرکز مطالعات ایرانی آنکارا.
بشیریه، حسین (1385). جامعه‌شناسی سیاسی. تهران: نشر نی.
تاجیک، محمدرضا (1385). گفتمان به‌مثابه نظریه و روش. تهران: مرکز مطالعات استراتژیک.
تاجیک، محمدرضا؛ روزخوش، محمد (1387). بررسی نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران از منظر تحلیل گفتمان. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی، 16(61).
جدی، حسین (1398). بررسی تاثیر ساختار اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر ساختار سیاسی آن با تأکید بر فرایند مردم‌سالاری. سیاست متعالیه، شماره 25: ص195-212.
دهش‌ور، محمدحسین (1399). دکترین فشار حداکثری ترامپ: چالش پایدار مهار جمهوری اسلامی ایران. ترکیه: مرکز مطالعات ایرانی آنکارا.
رضائی، علیرضا؛ ترابی، قاسم (1392). سیاست خارجی دولت روحانی: تعامل سازنده در چارچوب دولت توسعه‌گرا. تحقیقات سیاسی بین‎المللی، شماره 15.
سلطانی، سید علی‌اصغر (1384). قدرت، گفتمان و زبان: سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات نشر نی.
سلطانی، سید علی‌اصغر (1387). تحلیل گفتمان سیاسی. علوم سیاسی، 11(42).
سلیمی، اصغر (1383). گفتمان در اندیشه فوکو. تهران: موسسه کیهان.
طوسی، علی؛ طاهری خسروشاهی، محمدحسین (1397). بررسی انطباق‌‌پذیری سیاست‌‌های کلان اقتصاد مقاومتی در دستگاه معرفتی حکمت سیاسی متعالیه. حکمت متعالیه، شماره 23: ص194-223.
فرکلاف، نورمن (1379). گفتمان و متن: تحلیل زبانشناختی و بینامتنی در چارچوب تحلیل گفتمان. در: ترجمه رامین کریمیان، تحلیل انتقادی گفتمان. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
قائدی، محمدرضا (1399). پیامدهای سیاسی و اقتصادی خروج آمریکا از برجام برای ایران در دوره ترامپ و آغاز دوره بایدن. مطالعات بین‎المللی، 17(3).
متقی، ابراهیم (1388). نامه دفاع: آمریکا در برابر ایران. تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
متقی، ابراهیم (1398). ترامپ، جمهوری اسلامی ایران و سیاست بین‎الملل. تهران: انتشارات دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی.
مرکز مطالعات کمیسیون اقتصادی مجلس (1395). نتایج برنامه‎های توسعه اقتصادی نئولیبرالی دولت یازدهم. تهران: کارگروه اقتصادی مرکز مطالعات اقتصادی مجلس شورای اسلامی.
نقشبندی، علی (1399). پیامدهای سیاسی و اقتصادی خروج آمریکا از برجام برای ایران در دوره ترامپ و آغاز دوره بایدن. مطالعات بین‎المللی، 17(3).
هرسنی، صلاح‌الدین (1395). گفتمان سیاسی دولت روحانی. اندیشه پویا، 4(48).
هرسنی، صلاح‌الدین (1399). شیفت گفتمانی اقتصاد نئولیبرالی به اقتصاد مقاومتی دولت روحانی. تهران: روزنامه جهان صنعتی.
Jorgnsen, M. & Philips, L. (2002). Discourse Ansalysis as Theory Method. London: Sage Publications.
Transcendent Policy
Volume 10, Issue 37
June 2022
Pages 219-236

Files

Share

How to cite

Statistics