آجودانی، ماشاالله (1382). مشروطه ایرانی. تهران: اختران.
آل سید غفور، سید محمدتقی؛ محمدی، میثم (1399). ظرفیتهای حقوق ملت در قانون اساسی و پیشگیری از چالشهای سیاسی و اجتماعی ایران اسلامی. سیاست متعالیه، شماره 29: ص129-146.
ابطحی، سید مصطفی؛ آرایش، حسن؛ سالاری سردری، فرضعلی (1397). بررسی و تبیین حکمرانی شایسته در رویکرد حکمرانی نظام جمهوری اسلامی ایران. راهبرد سیاسی، 2(5): ص93-134.
ابوالحسنی، الهه (1391). حکمرانی مردمسالارانه. سیاست، 42(1): ص1-20.
احمدی، فیروزه؛ مشهدی، علی؛ عطریان، فرامرز (1400). تحول در مفهوم حکمرانی؛ گذار از حکمرانی سنّتی به حکمرانی مدرن الکترونیک. پژوهشهای حقوقی میان رشتهای، 2(6): ص32-47.
اندیشکده شفافیت برای ایران (1396). شفافیت چیست؟ قابل دسترسی در:
https://iranthinktanks.com/tt/transparency-for-iran/
ایزدیفرد، علیاکبر؛ کاویار، حسین (1389). مسئولیتپذیری کارگزاران و مدیران از دیدگاه امام علی(ع) با تأکید بر مؤلفههای اخلاق حرفهای. پژوهشنامه علوی، 1(2): ص1-20.
بابادی عکاشه، زهرا؛ شریف، مصطفی؛ جمشیدیان، عبدالرسول (1389). تأمین و گسترش برابری فرصتها و عدالت آموزشی در آموزش و پرورش استان اصفهان. رفاه اجتماعی، 10(37): ص287-306.
بابایی، محمدرضا؛ سلطانزاده، حسین؛ شریکزاده، مسعود (1390). مقدمهای بر مفهوم و انواع شفافیت در هنر و معماری معاصر غرب. معماری و شهرسازی ایران، 3(4): ص5-16.
بردبار، غلامرضا؛ ضرابیزاده، شیما؛ صالحی، طاهر (1394). ارائه الگوی حکمرانی خدامدار. مدیریت اسلامی، 23(2): ص9-41.
چمنی، ساسان؛ دوستی مطلق، نصیبالله (1399). حکمرانی سایبری و ویروس کرونا. حکمرانی متعالی، 1(2): ص77-94.
خسرو نجدی، فاطمه (30/5/1395). شفافیت سازمانی، تضمین اعتماد و مشارکت بیشتر ذینفعان. روزنامه دنیای اقتصادی، شماره 3842.
دهخدا، علیاکبر (1372). لغتنامه. تهران: بنیاد دائرهالمعارف فارسی، ج4.
راسخ، محمد؛ بخشیزاده، فاطمه (1392). پیشزمینه قانون در عصر مشروطه: از مالک الرقابی تا تنظیمات. حقوقی دادگستری، شماره 83: ص37-63.
زارعی، بهادر؛ احمدی، سید عباس؛ عابدی درچه، محسن (1400). الگویابی حکمرانی متعالی برای ارتقای اقتدار ملی در حکمرانیهای اسلامی. حکومت اسلامی، 26(99): ص107-134.
زارعی، محمدحسین؛ حسنوند، محمد؛ سلمانی سیبنی، مرضیه (1396). مفهوم حکمرانی تنظیمی. جستارهای حقوق عمومی، 1(1): ص124-147.
عالم، عبدالرحمن (1382). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
عبدالحسینزاده، محمد (1392). تبیین مفهوم و کاربرد شفافیت در عرصه حکمرانی و اداره امور دولتی. سیاستهای راهبردی و کلان، 1(1): ص179-206.
عیوضی، محمدرحیم؛ مرزبان، نازنین؛ صالحی، معصومه (1396). از بررسی حکمرانی خوب تا الگوی حکمرانی پایدار. راهبرد، 26(85): ص55-86.
قزلسفلی، محمدتقی (1397). مؤلفههای حکمرانی عادلانه در چارچوب نظریه زیستجهان. سیاست متعالیه، شماره 22: ص113-130.
مبارک، اصغر؛ آذرپیوند، زیبا (1389). نگاهی به شاخصهای حکمرانی خوب از منظر اسلام و تأثیر آن بر رشد اقتصادی. اقتصاد اسلامی، شماره 36، ص179-208.
محسنی، رضا علی (1391). تحلیل جامعهشناختی قانونگریزی و راهکارهایی برای قانونگرایی و نظم عمومی. نظم و امنیت اجتماعی، 5(1): ص83-108.
مزینانی، مهدی (1399). حکمرانی جهادی (درآمدی بر تحلیل سیره سردار سلیمانی از منظر آموزههای حکمرانی. حکمرانی متعالی، 1(1): ص109-128.
مستقیمی، بهرام (1392). تلاش برای شناختن سکانداری خوب. سیاست، 2(7): ص241-264.
موذن زادگان، حسنعلی (1397). اصل شفافیت قانون و جایگاه آن در رویه قضایی دیوان اروپایی حقوق بشر و حقوق کیفری ایران. دیدگاههای حقوق قضایی، شماره 81: ص193-220.
میدری، احمد؛ خیرخواهان، جعفر (1392). حکمرانی خوب: بنیان توسعه. تهران: مرکز پژوهشهای مجلس.
نادری، محمدمهدی (1390). حکمرانی خوب: معرفی و نقد اجمالی اسلام و پژوهشهای مدیریتی. مدیریت دولتی، 4(1): ص69-94.
نوری نشاط، سعید (1388). مقدمهای بر اصول و روشهای توانمندسازی محلی. تهران: برگ زیتون.
واعظی، احمد (1393). نقد و بررسی نظریههای عدالت. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی- پژوهشی امام خمینی.
واقفی، الهام؛ حقیقتیان، منصور (1394). نقش سرمایه فرهنگی در رفتارهای اجتماعی زیست محیطی، مطالعه تجربی: شهر شیراز. مجلس و راهبرد، 22(4): ص371-393.
Saly, J. (2005). The theory and practice of community participation: engagement the first step. Paper presented to Australian Social Policy Conference, University of New South Wales, Sydney.