نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی؛ عضو انجمن مطالعات سیاسی حوزه، قم، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسنده [English]
Statement of the problem in this study is that, in one hand, with regard to religious and divine principles of Islamic political philosophy and the dual nature of human as being material-spiritual, animal-human, and evil-divine, and on the other hand, his status as the representative of God on earth, what sort of system can flourish his perfect capabilities and talents in terms of theoretical and practical aspects to assist him achieve his goals and desires. The results of the research conducted by the method of conceptual analysis and philosophical reason revealed that the acknowledged goals and desires in Islamic political philosophy can be achieved only through a political system relying on civil moderation. Thus Islamic political philosophy is neither unrealistic nor idealistic, but it is realistic and based on rationality and how to establish order and stability by understanding the essence of virtue and evil as well as the management of how to set up virtues and prevent evil acts (injustice, the infringement of human rights, …). Furthermore, the rationality of political philosophy is more inclined to prevention and preparation, rather than recognition of the essence and prescription for goals.
کلیدواژه‌ها [English]
قرآن کریم.
10. سهروردی، شهاب‌الدین (1380). مجموعه مصنفات. به تصحیح هانری کربن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ج2.
11. سهروردی، شهاب‌الدین (1381). مجموعه مصنفات. به تصحیح نجفقلی حبیبی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ج3-4.
12. شیرازى، قطبالدین (1373). دره التاج. تصحیح ماهدخت بانو همایى. تهران: انتشارات علمى و فرهنگى، ج2.
13. صدرا، علیرضا (1387). علم مدنی فارابی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
14. صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1361). عرشیه. تهران: انتشارات مولی.
15. صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم (1362). مبداء و معاد. ترجمه احمد بن محمد الحسینی اردکانی؛ به کوشش عبدالله نورانی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
16. صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم (1364). المظاهر الاهیه. ترجمه و تحقیق از سید حمید طبیبیان. تهران: امیر کبیر.
17. صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم (1378). الحکمه المتعالیه فی اسفار العقلیه الاربعه. ترجمه محمد خواجوی. تهران: انتشارات مولی، ج1، 6.
18. طریحی، فخرالدین (1415ق). مجمع‌البحرین. بی‌جا: مرکز الطباعه و النشر فی مؤسسه البعثه، ج2.
19. طوسی، خواجه نصیرالدین (1373). اخلاق ناصری. تصحیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: خوارزمی.
20. فارابی، ابونصر (1991م). آراء اهل المدینه الفاضله. تحقیق البیر نصری نادر. بیروت: دارالمشرق، چاپ ششم.
21. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی (1406ق). الوافی. اصفهان: مکتبه امیرالمومنین علی(ع).
22. لک‌زایی، شریف (1395). فلسفه سیاسی صدرا المتالهین. تهران: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
23. واعظی، احمد (1395). درآمدی بر فلسفه سیاسی اسلامی. تهران: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
24. یوسفی‌راد، مرتضی (1380). اندیشـه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی. قم: بوستان کتاب.
25. یوسفی‌راد، مرتضی (1387). مفهوم‌شناسی فلسفه سیاسی اسلامی. تهران: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
26. یوسفی‌راد، مرتضی (1392). اعتدال مدنی در قلمرو جامعه و سیاست. علوم سیاسی، سال شانزدهم، شماره 62: ص91-112.
27. یوسفی‌راد، مرتضی (1393). نظریه اعتدال در فلسفه سیاسی اسلامی. حکمت اسلامی، سال اول، شماره 3: ص63-86.
29. یوسفی‌راد، مرتضی (1394/ب). اعتدال. در: حکمت سیاسی اسلامی؛ مفاهیم بنیادین. علیخانی و همکاران. تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، ج2.
)