"شایسته‌سالاری" یکی از تأثیرگذارترین راهبردهای ایجاد عدالت سیاسی است که به حاکمیت افراد کاردان و کاربلد در اعمال قدرت می‌انجامد. این نوشته در جست‌وجوی نقش شایسته‌سالاری در عدالت اجتماعی و پیامدهای آن برای طراحی الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت است. در فرضیه‌ی مقاله بر این امر تأکید شده است که با توجه به مفهوم کانونی "احقاق حق" در عدالت سیاسی و تقابل شایسته‌سالاری با استبداد و رویارویی با ناشایستگان، میتوان باور داشت، زمانی احقاق حق، عملی خواهد شد که قدرت به افراد کاردان واگذار گردد. بنابراین در عدالت سیاسی، عنصر شایسته‌سالاری وجود دارد و با حضور آن میتوان پیامدهایی چون الگوی عادلانهی پیشرفت، قرارگیری امور در جایگاه شایسته، حق‌محوری، چالاکی سامانه‌ی پیشرفت، اصلاح‌گری و آزادی در الگوی شایسته‌سالار را رصد کرد.
)