"اسلام انقلابی" مقولهای است که در قرن معاصر مورد توجه تمامی دین داران عالم قرار گرفته است. گفتمان انقلاب اسلامی که برای اولین بار حاکمیت و تأثیر دین بر ساحت های زندگی بشر را به نمایش گذاشته است، دارای شاخصهها و مبانی و ارزش هایی است که هویت دینی انسان ها را با مفهومی به نام انقلابی گری گره زده است. انقلابی گری از مفاهیمی است که کارایی و جامعیت دین و وظیفهی دینی را در گفتمان انقلاب اسلامی حدوثا و بقائا تفسیر میکند. مصادیق زیادی در این مفهوم گنجانده میشود که پررنگترین آن متعلق به نهاد حوزهی علمیه است. حوزهی علمیه برای آن که هویت انقلابی به خود بگیرد، باید در ساختار گفتمان انقلاب اسلامی نقش خود را بداند و مبتنی بر آن به ایفای این نقش همت گمارد. در این تحقیق بر اساس ماهیت و رسالت ذاتی حوزهی علمیه و با روش توصیفی-تحلیلی با رجوع به منابع کتابخانهای در صدد تنقیح مفهوم حوزهی انقلابی بر اساس شاخصههای انقلابی گری و مناسبات حوزه ی علمیه با گفتمان انقلاب اسلامی هستیم.
افتخاری، اصغر (1387). تهدیدات نرم. تقریرات کلاس درس، دوره هفتم دکتری تهدیدات امنیت ملی. تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.
ابن شهر آشوب مازندرانى، محمد بن على (1379ق). مناقب آل أبی طالب علیهم‌السلام. قم: علامه.
اعرافی، علیرضا (1395). حوزهی علمیه؛ چیستی/گذشته/حال/آینده. تدوین: محمد آزادی. قم: موسسه اشراق و عرفان.
ابن اخوه، محمدبن محمد (بی‌تا). معالم القربة فى احکام الحسبة. تحقیق: محمد محمود شعبان و صدیق احد عیسی. قم: التابع لمکتب الاعلام الاسلامی (نسخه pdf در کتابخانه دیجیتال نور www.noorlib.ir)
باقری، سیامک و یوسفی (1388). چیستی تهدید نرم؛ مجموعه مقالات همایش امنیت نرم (امنیت نرم در جمهوری اسلامی ایران). دانشکده امام هادی(ع).
برزگر، محمدعلی (1382). اخلاق و سیاست از دیدگاه امیرالمومنین(ع) (پایان‌نامه تحصیلی کارشناسی ارشد). قم: مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی.
پایگاه اطلاع رسانی حفظ و نشر آثار آیت‌الله سید علی خامنه‌ای: www.khamenei.ir
جمعی از نویسندگان (1379). انقلاب اسلامی. قم: معارف (چاپ هشتم).
حسینی بهشتی، سید محمد (1385). سه‌گونه اسلام، به انضمام مراحل اساسى یک نهضت. تهران: بقعه.
)