آموزه های اخلاقی، قسمت اعظم جوهره دین اسلام را تشکیل م یدهد. بارها آموزه های پیامبر در آخرین سفر زیارت خانه خدایش، با رویکردهای تاریخی، کلامی، ادبی، حدیثی و تفسیری نگریسته شده است، اما در این مقاله به رویکرد اخلاقی - سیاسی آن توجه می شود. بدون تردید، عنایت به آموزه های اخلاقی - سیاسی را از ابتدای این حرکت هد ف مند و بیانات سرشار از معارف اخلاقی - سیاسی آن را، که در منطقه ای موسوم به ایراد شده است، می توان رصد کرد. شجاعت در اظهار حق و تحمل مصائب « غدیر خم » ناشی از آن، تسلیم در برابر قضای الهی، سرسپردگی و انقیاد تام به امام همام عادل عالم، تمسک به تقوا و علم و توجه به حقوق متقابل مردم و حاکمیت به منزله محوری ترین آموزه اخلاقی، و معرفی امیرالمؤمنین(ع) به عنوان الگوی عملی این معارف، از دیگر جلوه های ویژه این اثر جاودانی در تاریخ حیات بشر است که در این مقاله سعی م یشود بدان پرداخته شود.
)