The Effects of Mystical Outlook on Society and Politics (the Relationship between Practice and Theory)

Document Type : Original Article

Author

Assistant Professor, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

10.22034/sm.2022.136426.1595

Abstract

The purpose of the present study is to review why and in which ways mysticism affects politics. To this aim, a descriptive-analytic method was used to answer why knowledge and awareness of citizens do not often lead to practice and why the slogans and objectives intended by the leaders and politicians to guide the society toward prosperity and felicity are not actualized. In this research, it is attempted to show how mysticism can offer effective solutions in this regard. The mysticism referred to in this research is not monastic and in seclusion, but rather it is an extensive, deep, and religious cognition which distances from superficiality and ritualism and instead, pays attention to the core and base of religion. Awareness, thinking and contemplation, faith and avoidance of extremism are among factors which pave the way to mysticism. Therefore, providing freedom, leisure, and moral backgrounds of living are among some of the most important duties of politicians to reconcile mysticism and politics and remove the gap between theory and reality. According to different scholars’ views, some causes of the gap between theory and practice are attributed to factors such as prioritizing individual interests to public interests, separation of theoretical wisdom from practical wisdom, not letting knowledge penetrate into human soul, separation of knowledge by acquisition from knowledge by presence, ritual and superficial religion in the absence of mysticism, and lack of human dominance over his different faculties.

Keywords

References

پارسانیا، حمید (1386). عرفان و سیاست. قم: بوستان کتاب.
جوادی آملی، عبدالله (1383 الف). ادب فنای مقربان. قم: اسراء، ج2.
جوادی آملی، عبدالله (1383ب). توحید در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1384 الف). بنیان مرصوص امام خمینی. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1384ب). تسنیم. قم: اسراء، ج 7، 10.
جوادی آملی، عبدالله (1385). هدایت در قرآن. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1386 الف). دین‌شناسی. قم: اسراء.
جوادی آملی، عبدالله (1386ب). سروش هدایت. قم: اسراء، ج3.
جوادی آملی، عبدالله (1386ت). تسنیم. قم: اسراء، ج12.
جوادی آملی، عبدالله (1387). سروش هدایت. قم: اسراء، ج4.
خمینی، سید روح‌الله (1379). صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
داوری اردکانی، رضا (1379). عرفان و سیاست. پژوهشنامه متین، شماره 7.
داوری اردکانی، رضا (1394). جدایی علم و عمل، ترویج دروغ در جامعه است. در: مجموعه نشست‌های الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت. خبرگزاری ایلنا. قابل دسترس در:  https: //www.ilna.ir/fa/tiny/news-27549
دلیر، بهرام (1399). وجوه سیاسی در اسماء حسنی. قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
عشقی، لیلی (1379). زمانی غیر زمان‏ها (امام، شیعه و ایران). ترجمه‏ احمد نقیب‏زاده. تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران و موسسه‏ فرهنگ، هنر و ارتباطات.
فدایی مهربان، مهدی (1393). حکمت، معرفت و سیاست در ایران (اندیشه سیاسی عرفانی در ایران، از مکتب عرفانی اصفهان تا حکمای الهی معاصر). تهران: نشر نی.
فنایی اشکوری، محمد (1394). شاخصه‌های عرفان ناب شیعی. قم: انتشارات حکمت اسلامی.
قرشی، سید علی‌اکبر (1372). قاموس القرآن. تهران: نشر دارالکتاب الاسلامی، چاپ ششم.
کاویانی، بیژن (1356). عمل و نظر در فلسفه ژان ژاک روسو. تهران: نشریه الفبا، ج6.
کیخا، نجمه (1391). نسبت فعل اخلاقی و فعل سیاسی در حکمت متعالیه. رساله دکتری. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
گلاور، جاناتان (1392). انسانیت: تاریخ اخلاقی سده بیستم. ترجمه افشین خاکباز. تهران: آگه.
مسعودنیا، حسین (1391). رابطه عمل و نظر در تاریخ فلسفه سیاسی. رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، شماره 29.
مظاهری سیف، حمیدرضا (1389). سیاست در دامان عرفان. قم: بوستان کتاب.
Khan, M. (2019). Islam and Good Governance: A Political Philosophy of Ihsan. New York: Palgrave Macmillan.
Transcendent Policy
Volume 10, Issue 38
January 2022
Pages 25-40

Files

Share

How to cite

Statistics