Grounds for Convergence of Muslim Nations with an Emphasis on Capacities of the Islamic Revolution

قرآن کریم.
1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
2. صحیفه‌ی امام خمینی.
3. آقایی، سید داود (1390). سازمان‌های بین‌المللی. بی‌جا: سرای عدالت.
4. جعفری، محمدتقی (1392). فلسفه‌ی دین. تهران: مؤسسه نشر و تدوین آثار آیت‌الله محمدتقی جعفری (چ2).
5. ــــــــــــــ (1378). بن‎‌بست امروزی بشر. تلخیص و تنظیم: محمدرضا جوادی. تهران: پیام آزادی.
6. دوئرتی، جیمز و فالتزگراف، رابرت (1374). نظریه‌های متعارض در روابط بین-الملل (ج دوم). بی‌جا: بی‌نا.
7. سرپرست سادات، سیدابراهیم و صالحی حاج‌آبادی، ابراهیم (1396). سازوکار تحقق افق وحدت و اخوت در جهان اسلام و جایگاه آن در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، فصلنامه‌ی سیاست متعالیه، ش 19.
8. شکویی، حسین (1364). جغرافیای کاربردی و مکتب‌های جغرافیایی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
9. گلی زواره، غلام‌رضا (1385). جغرافیای جهان اسلام. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
10. زهیری، علی‌رضا (1389). جمهوری اسلامی و مسأله‌ی هویت. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
11. کاظمی، علی‌اصغر (1370). نظریه‌های هم‌گرایی در روابط بین‌الملل (تجربه‌ی جهان سوم). تهران: نشر قومس.
12. کولایی، الهه (1379). تحول در نظریه‌ی هم‌گرایی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره پیاپی 78.
13. مدیرشانه‌چی، محسن (1369). ارتباطات و نقش آن در جهان امروز، مجله‌ی سیاست خارجی، سال چهارم، ش 3.
14. ولایتی، علی‌اکبر و سعیدی، رضا (1389). تجارب هم‌گرایی در جهان اسلام، مجله دانش سیاسی، ش 1.
15. قوام، عبدالعلی (1380). اصول سیاست خارجی و سیاست بین‌الملل. تهران: سمت.
16. آیت‌الله خامنه‌ای (1368). خطبه‌های نمازجمعه تهران. به‌نقل از پایگاه KHAMENEI.IR.
17. Dougherty and Pfaltzgraff (1981). Contending Theories of International Relations New York: Harper Row Publishers.
18. Taylor, Paul (1968), the Functionalist Approach to the Problem of International Order: A Defense Political Studies, XVI.
19. William Coleman and Geoffr-R.D underhhll Regionalism and golobal economic integreation New York Routledge 1998.p-69.