Exalting and Reviving the Political and Social Values in Iran’s Society by Imām Khomeyni

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Department of Islamic Education, Ferdowsi University Mashhad, Mashhad, Iran.

2 PhD. Student, Theoretical Foundations of Islam, Ferdowsi University Mashhad, Mashhad, Iran

Abstract

The purpose of the present study is to explain the political and social values from the view of Imām Khomeyni. The method of research is descriptive-analytic and the results indicate that the Islamic revolution occurred relying on the beliefs and ideas that Imām Khomeyni extracted from the context of Islamic resources and actualized them in society. In reviving the political and social values, Imām Khomeyni had two approaches: One was introducing the political and social values, the most important of which self-belief and self-confidence, and they can be called the driving force behind the Islamic revolution in different issues. Imām Khomeyni attempted to actualize each of the above values through religious and social capacities and creating dialogue about them. Second was introducing anti-values or deviant values like alienation from oneself, identity loss, not recognizing the real enemy, lack of unity, and indifference towards the genuine aforementioned values in society. Thus, social groups without genuine values would be afflicted with disorder in their speech and act and get into a state of confusion.

Keywords

References

قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
بیرو، آلن (1375). فرهنگ علوم اجتماعی. ترجمه باقر ساروخانی. تهران: انتشارات کیهان.
بیننده، عبدالله و همکاران (1398). معرفت‌‌شناسی؛ چارچوبی برای فهم اندیشه سیاسی امام خمینی. سیاست متعالیه، سال7، شماره26: ص51-70.
جعفری، محمدتقی (1374). ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
حاجیلری، عبدالرضا (1380). کنکاشی در تغییر ارزش‌ها پس از انقلاب اسلامی. تهران: پژوهشکده فرهنگ و معارف.
خامنه‌ای، سید علی (1397). بیانیه گام دوم. قابل دسترس در:  https://farsi.khamenei.ir/gaam2
خمینی، سید روح‌الله (1372). کلمات قصار: پندها و حکمت‌ها. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
خمینی، سید روح‌الله (1379الف). صحیفه امام. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوم، ج6، 14، 8-9، 1.
خمینی، سید روح‌الله (1379ب). تحریر الوسیله. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
دشتی، محمد (1374). اطلاعات مقدماتی نهج‌البلاغه. قم: نشر امام علی(ع).
دهخدا، علی‌اکبر (1337). لغت‌نامه. تهران: چاپ سیروس.
رفیع‌پور، فرامرز (1378). آناتومی جامعه. تهران: شرکت سهامی انتشار.
رهدار، احمد و همکاران (1399). شاخصه‌‌های کارآمدی سیاسی نظام برآمده از اندیشه ولایت فقیه. سیاست متعالیه، سال81، شماره29: ص212-230.
عاملی، شیخ حرّ (1409ق). وسائل الشیعه. قم: موسسه آل البیت، ج11، 16.
کوئن، بروس (1370). مبانی جامعه‌شناسی. ترجمه محسن ثلاثی. تهران: توتیا، چاپ سوم.
کوئن، بروس (1381). نظریه اجتماعی نوین. ترجمه یوسف نراقی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
گیدنز، آنتونی (1373). جامعه‌شناسی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: نشر نی.
مجلسی، محمدباقر (1404ق). بحار الانوار. بیروت: موسسه الوفاء، ج97.
محسنیان‌راد، مهدی (1375). انقلاب مطبوعات و ارزش‌ها. تهران: سازمان مدارک فرهنگی.
محمدی، یدالله (1379). انقلاب اسلامی ایدئولوژی باورها و کارکردها. مصباح، سال9، شماره 36.
مریجی، شمس‌الله (1385). تبیین جامعه‌شناختی واقعه کربلا. قم: موسسه امام خمینی.
مطهری، مرتضی (1361). پیرامون انقلاب اسلامی. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه، دفتر انتشارات اسلامی.
مک کلانگ لی، آلفرد و همکاران (1369). مبانی جامعه‌شناسی. ترجمه محمدحسین فرجاد و هما بهروش. تهران: نشر
همراه.
Transcendent Policy
Volume 9, Issue 34
January 2021
Pages 155-172

Files

Share

How to cite

Statistics