The Relationship between Islamic Government and Ilhādi (Heretical) Governments from the View of the Noble Qur’an

Document Type : Original Article

Author

Assistant Professor, Department of Quran and Hadith, Razavi University of Islamic Sciences, Mashhad, Iran.

10.22034/sm.2021.138757.1624

Abstract

The purpose of the present study is to review the relationship between Islamic government and Ilhādi (heretical) governments from the view of the Qur’an. In this regard, the descriptive analytical method was used to determine who are the Kafirān (unbelievers) the relationship to whom is warned in the Qur’an. The results showed that the Qur’an just warns against any friendly relationship to the unbelievers who have adopted hostile approaches against the Islamic government and are regarded in the category of so-called enemy so everyone who has a different view and belief from Muslims is not enemy. Moreover, there is a substantive difference between the Mushrikān (polytheists) of early Islam who had animosity against Muslims’ beliefs, and the secular heretical governments in our time who do not consider religious beliefs in their relations to others. Of course, it is evident that any relation that leads to the hegemony of aliens (either people of the book or Mushrikān) over Islamic society is forbidden.

Keywords

References

قرآن کریم.
امامی، محمد (1387). ارزش کار و نفی اصالت سود در آموزه‌های قرآنی. در: مجموعه مقالات قرآن و اقتصاد. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
آقابخشی، علی؛ افشاری‌راد، مینو (1389). فرهنگ علوم سیاسی. تهران: مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران، چاپ
سوم.
آلوسى، محمود بن عبدالله (1415ق). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی. بیروت: دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ج11.
جوادی آملی، عبدالله (1387). اصول حاکم بر روابط بین‌الملل نظام اسلامی. حکومت اسلامی، 13(2): ص5-36.
جوادی آملی، عبدالله (1388). روابط بین‌الملل در اسلام. قم: مرکز نشر اسراء.
جهان بزرگی، احمد (1394). اصول سیاست و حکومت. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ دوم.
خمینی، سید روح‌الله (1389). صحیفه امام (بیانات، پیام‌ها، مصاحبه‌ها، احکام، اجازات‏‏ شرعی و نامه‌ها)‏. تهران: ‏‏مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی‏‏، ج5، 19.
خمینی، سید روح‌الله (1394). ولایت فقیه؛ حکومت اسلامی (تقریر بیانات امام خمینی). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی‏‏.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412ق). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالشامیه.
سید قطب، ابراهیم حسین شاذلی (1387ق). فی ظلال القرآن. بیروت: دارالشروق، ج3، 6.
شهرستانى، محمّد بن عبدالکریم (1367ق). الملل و النحل. قم: منشورات الرّضا، ج1.
شیرخانی، علی (1397). تفسیر سیاسی از آیه نفی سبیل، برداشتی تفسیری از پایگاه فقه سیاسی (آیه 141سوره مبارکه نساء). سیاست متعالیه، 6(23): ص27-48.
صادقى تهرانى، محمد (1406ق). الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن و السنه. فرهنگ اسلامى، ج5.
طبرسی، فضل بن حسن (1373ق). مجمع البیان. تهران: ناصر خسرو، ج8.
طبری، محمد بن جریر (1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دارالمعرفه، ج21.
فضل‌الله، محمدحسین (1419ق). من وحى القرآن. بیروت: دارالملاک، ج1.
قمى، على بن ابراهیم (1363). تفسیر قمی. قم: دارالکتاب، ج2.
مدرسى، محمدتقى (1419ق). من هدى القرآن. تهران: دار محبی الحسین، ج1.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن (1382). دایره‌المعارف قرآن کریم. قم: بوستان کتاب، ج5.
مکارم شیرازى، ناصر (1371). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج4، 16، 19، 24.
مورگنتا، هانس، جی (1379). سیاست میان ملت‌ها. ترجمه حمیرا مشیرزاده. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، چاپ دوم.
واعظی، احمد (1397). حکومت اسلامی در اندیشه سیاسی اسلام. قم: انتشارات مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه.
Transcendent Policy
Volume 9, Issue 33
November 2021
Pages 89-108

Files

Share

How to cite

Statistics