نهج البلاغه
آبراکرامی، نیکلاس و همکاران (1367). فرهنگ جامعهشناسی. ترجمۀ حسن پویان. تهران: چاپخش.
ابن شعبه حرانی، حسن بن علی (1363). تحفالعقول عن آل الرسول. تصحیح علیاکبر غفاری. قم: موسسه انتشارات اسلامی، چاپ دوم.
ابن هلال ثقفی، ابراهیم بن محمد (1410ق).الغارات او الاستنفار و الغارات. قم: دارالکتاب اسلامی، ج1.
ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین (1389). مقاتل الطالبین. ترجمۀ سیدهاشم رسولی محلاتی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
ابی بکر، عبدالرحمان (1401ق). الجامع الصغیر فی احادیث البشیر النذیر. بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، ج1.
ازکیا، مصطفی (1381). جامعهشناسی توسعه. تهران: کلمه.
تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد (1366). غررالحکم و دررالکلم.تحقیق مصطفی درایتی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
جوادی آملی، عبدالله (1391).مفاتیح الحیات. تهران: نشر اسراء.
خلوصی، محمدحسین (1391). شاخص مشارکت سیاسی در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت. معرفت سیاسی، سال چهارم، شماره دوم: ص45-67.
خمینی، سید روحالله(1385).صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ چهارم، ج7.
خمینی، سید روحالله (1370). صحیفه امام خمینی. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج20.
خنیفر، حسین (1384). ارائه الگوی بومی مبتنی بر دیدگاههای امام علی(ع) با استفاده از مدل مفهومی سه شاخگی. فرهنگ مدیریت، سال 3، شماره 8: ص146-101.
دلشاد تهرانی، مصطفی (1379). حکومت حکمت. تهران: انتشارات دریا.
دیلمی، حسن بن علی بن محمد (1412ق). ارشاد القلوب الی الصواب. قم: رضی، ج1.
شهیدی، سیدجعفر (1371). شرح نهجالبلاغه. تهران: آموزش انقلاب اسلامی.
شیخ صدوق (1367). من لا یحضره الفقیه. قم: انتشارات صدوق، ج2.
شیخ صدوق (1367). من لا یحضره الفقیه. قم: انتشارات صدوق، ج4.
شیخ صدوق، (1362). الامالی. ترجمه کمرهای. تهران: بینا، چاپ چهارم.
صادقی، حسن (1389). عدالت امام از دیدگاه امام رضا(ع) با تأکید بر عدالت اجتماعی. معرفت، سال 19، دوره 11، شماره 158: ص98-85.
صدوق، محمد بن علی (1378). عیون اخبار الرضا. تصحیح سیدمهدی حسینی لاجوردی. تهران: جهان، ج2.
طباطبائی، سیدمحمدحسین (1417ق). المیزان. قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ج18.
طوسی (1388).الامالی. قم: انتشارات اندیشه هادی.
عالم، عبدالرحمن (1382). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
علیخانی، علیاکبر (1379). توسعه سیاسی از دیدگاه امام علی(ع). تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
علیخانی، علیاکبر (1381). توسعه سیاسی از دیدگاه نهجالبلاغه. تهران: نشر امیرکبیر.
عمید زنجانی، عباسعلی (1373). فقه سیاسی. تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ سوم.
عنبری، زهره (1381). بررسی عوامل ایجاد انگیزه در پزشکان عمومی به منظور شرکت در برنامههای آموزش مداوم در دانشگاه علوم پزشکی اراک در سال 1381. آموزش در علوم پزشکی، سال 2، شماره 2: ص92.
قادری، علی (1375). محدودیتها و امکانات توسعه سیاسی جمهوری اسلامی ایران در قرن 21. رویدادها و تحلیلها، شماره 106: ص38-24.
قمی مشهدی، محمدبن محمدرضا (1396). تفسیر کنز الدقایق. قم: الجماعه المدرسین، موسسه النشر الاسلامی، ج4.
قمی، علی بن ابراهیم (1313ق). تفسیر علی بن ابراهیم قمی. قم: موسسه دارالکتاب، ج2.
کلمن، جیمز (1380). بحرانها و توالیها در توسعه سیاسی. ترجمه غلامرضا خواجه سروری. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
کلینی، محمد بن یعقوب (1365).الکافی. تهران: دارالکتب اسلامی، چاپ چهارم، ج1-2.
لکزایی، شریف (1382). آزادی سیاسی در اندیشه آیتالله مطهری و آیتالله بهشتی. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (1398). بحار الانوار. تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج67.
محمودی قهساره، محمدعلی (1398). ساختار قدرت سیاسی در اندیشه سیاسی ائمهی معصومین(ع). سیاست متعالیه، سال 7، شماره 24: ص56-35.
ملکی، علی؛ ترابی، محمد؛ شیرخانی، علی (1399). تربیت سیاسی در اندیشه شیعه اثنیعشری: مبانی و اصول حاکم بر آن. سیاست متعالیه، سال 8، شماره 28: ص144-125.
مهربان، غلامرضا (1399). آثار فضیلت تؤده بر تربیت سیاسی کارگزاران جمهوری اسلامی ایران از منظر امام خمینی. سیاست متعالیه، سال 8، شماره 28: ص162-145.
میراحمدی، منصور (1379). تحلیل مفهوم آزادی سیاسی. علوم سیاسی، شماره 12: ص93-71.
میلبرث، لستر؛ گوئل، لیل (1386). مشارکت سیاسی. ترجمۀ سید رحیم ابوالحسنی. تهران: میزان.
نوری همدانی، حسین (1361). خوارج از دیدگاه نهجالبلاغه. قم: انتشارات اسلامی.
نوری، میرزاحسین (1408ق). مستدرک الوسائل. قم: مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث، ج11.
هانتینگتون، ساموئل (1375). سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی. تهران: انتشارات نشر علم.
ورام بن ابی فراس (1369). تنبیه الخواطر و نزهه النواظر. تصحیح علی اصغر حامد. قم: مکتبه الفقیه، ج2.
Baltar, F. & Brunet, I. (2012). Social research 2.0: Virtual snowball sampling method using Facebook. Internet Research, 22(1): 57-74.
Crozier, M., Huntington, S.P. & Watanuki, J. (1975). The crisis of democracy (Vol. 70). New York: New York University Press.
Crozier, M., Huntington, S.P. & Watanuki, J. (1975). The crisis of democracy. New York: New York University Press, Vol.70.
Ishikawa, A. & et al. (1993). The max–min Delphi method and fuzzy Delphi method via fuzzy integration. Fuzzy Sets and Systems, 55: P.241-253.