Analysis of the Nature of Islamic Revolution by Imam Khomeini and its Significations in the Higher Education

Document Type : Original Article

Authors

Abstract

This paper tries to answer this question: if we set the understanding of Imam Khomeini from the Islamic revolution as the norm, what would be the relation between such a norm and the public policy making after the Islamic revolution? In response, by using qualitative content analysis and with interpretative view, we aimed at forming the interpretation of Imam Khomeini and by reviewing some of the public trends to solve the social problems after the Islamic revolution, it is clarified that in explaining the victory of the Islamic revolution, he emphasizes on the element of “Revolutionary Islam” and its influence in creation of a new identity called “Revolutionary Mankind”. From his point of view, these two elements which have cultural nature provided the grounds for “Humanitarian Revolution” and “Islamic Revolution” and have crucial importance in the continuance of the Islamic revolution. According to that, the main trends after the victory of the Islamic revolution are not proposed in the “nation-states” paradigm but in shape of “Ommah-Imamat” framework.

Keywords


  1. الوانی، سیدمهدی و شریف‌زاده، فتاح (1383)، فرایند خط­مشی‌گذاری عمومی، تهران، دانشگاه علامه‌ طباطبایی.
  2. امام خمینی، سیدروح‌الله (1378)، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، چاپ اول.
  3. ــــــــــــــــــــ (1381)، ولایت فقیه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ دوازدهم.
  4. سیدمن، استیون (1391)، کشاکش آرا در جامعه­شناسی، ترجمه هادی جلیلی، تهران، نشر نی، چاپ چهارم.
  5. قلی‌پور، رحمت‌الله (1387)، تصمیم‌گیری سازمانی و خط‌مشی‌گذاری عمومی، تهران، سمت، چاپ اول.
  6. گلدستون، جک (1385)، مطالعاتی نظری، تطبیقی و تاریخی درباب انقلاب‌ها، ترجمه محمدتقی دلفروز، تهران، کویر، چاپ اول.
  7. ماری جو هچ (1391)، تئوری سازمان؛ مدرن، نمادین- تفسیری و پست‌مدرن، ترجمه حسن دانایی‌فرد، تهران، مؤسسه کتاب مهربان شهر، چاپ سوم.
  8. مرکز اسناد انقلاب اسلامی (1387)، فرهنگ‌نامه ‌نهادهای انقلاب اسلامی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
  9. میچام، کارل (1388)، فلسفه‌ تکنولوژی چیست؟، ترجمه مصطفی تقوی و یاسر خوشنویس و پریسا موسوی، تهران، انتشارات روزنامه ایران.

10. نامخواه، مجتبی (1392)، بررسی نظریه‌ انقلاب امام خمینی و دلالت‌های آن در سیاست‌گذاری فرهنگی، قم، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، پایان­نامه کارشناسی ارشد.

11. الوانی، سیدمهدی و هاشمیان، سیدمحمدحسین (1387)، «بازخوانی دانش سیاست‌گذاری در زمینه‌ پست مدرنیسم: شکل­گیری خط­مشی در عصر مدرن»، روش‌شناسی علوم انسانی، ش56، سال دوازدهم ( پاییز 1387).

12. خرمشاد، محمدباقر (1383)، «بازتاب انقلاب اسلامی ایران در نظریات انقلاب: تولد و شکل‌گیری نسل چهارم تئوری‌های انقلاب»، مجله‌ جامعه‌شناسی ایران، ش3، دوره‌ پنجم.

13. شاه‌آبادی، محمدمهدی (1391)، «جریان‌شناسی سیاست‌گذاری: از اثبات‌گرایی تا کثرت‌گرایی؛ مروری بر سیر تاریخی تطورات نظریات خط‌مشی‌گذاری»، سوره اندیشه، ش60 و 61 (تیر و مرداد 91).

14. لک‌زایی، نجف (1389)، «روش‌شناسی اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)»، رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، ش23 ( پاییز 1389).

15. خامنه‌ای، سیدعلی، www.leader.ir