The Capacity of Supreme Political Hikmah The Pure Hikmah of Allameh Tabataba’i (Methodology and Sample of Capacity Finding and Reproducing Pure Civil, Social and Political Hikmah)

Document Type : Original Article

Author

Abstract

It is obvious that Allameh Tabataba’i has been the reviver and renewer of Hikmah, especially in the city, scientific realm and Shia school of Qom, and teacher and promoter of Hikmah. He has been, also, one of the most noblemen of social Islamic Hikmah and possibly, the most prominent figure in basing it and a standard, to the extent that he can be called the pure and theoretical and social and epistemic Hakim (the owner of Hikmah). Hypothesis: viewpoint, theory and supreme pure organization of Hikmah of Allameh Tabataba’i has the capacity of political reproduction, and establishment of the look, theory and structure of the supreme civil and political Hikmah. In other words, viewpoint, theory and structure of the supreme pure Hikmah can be inferenced, produced and established from Allameh’s viewpoint, theory and structure of supreme pure Hikmah. Such a production and reproduction of civil, social and political Hikmah is the noticeable possibility, want and necessity. This procedure is performed with inferential and consequential methodology and with text and content analysis in form of conformity, guarantee and sometimes entailment implication.

Keywords

References

  1. پازارگاد، بهاء الدین (بی­تا)، تاریخ فلسفه سیاسی، تهران، زوار، چاپ چهارم.
  2. طباطبایی، محمدحسین (1363)، المیزان، (20جلد عربی و 40 جلد فارسی)، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، تهران، انتشارات محمدی، چاپ سوم.
  3. ــــــــــــــــــ (بی­تا)، اصول فلسفه و روش رئالیسم، مقدمه و پاورقی: مرتضی مطهری، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  4. ــــــــــــــــــ (بی­تا الف)، آغاز فلسفه (ترجمه بدایه‌الحکمه)، ترجمه محمدعلی گرامی، قم، طباطبایی.
  5. ــــــــــــــــــ (بی­تا ب)، بدایه‌الحکمه، قم: مکتبه الطباطبایی.
  6. ــــــــــــــــــ (بی­تا ج)، نهایه‌الحکمه، قم، مکتبه طباطبایی.
  7. طوسی، حواجه نصیرالدین محمد (1364)، اخلاق ناصری، تصحیح و تنقیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری، تهران، خوارزمی، چاپ سوم.
  8. فارابی، ابونصر محمد (1361)، اندیشه های اهل مدینه فاضله، ترجمه سید جعفر سجادی، تهران: طهوری، چ2.
  9. ـــــــــــــــــ (1364)، احصاء علوم، ترجمه حسین خدیو جم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چ2.

10. ـــــــــــــــــ (1371)، سیاست مدنیه، ترجمه سید جعفر سجادی، تهران، انجمن حکمت و فلسفه ایران، 1358 و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اوّل.

11. فاستر، مایکل ب.، و جونز، و.ت. (1358)، خداوندان اندیشه سیاسی، 3ج، 5 قسمت، ترجمه جواد شیخ الاسلامی و علی رامین، تهران، امیرکبیر.

12. قطب‌الدین شیرازی، محمود (1369)، دره‌التاج، به اهتمام: ماهدخت بانو همایی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.

13. ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (1378)، اسفار، ترجمه محمد خواجوی، تهران، مولی.

 

Files

Share

How to cite

Statistics