The Prospect of Political Science in Iran

Document Type : Original Article

Author

Abstract

Political science in Iran is as old is the commencement of higher education in Iran. Political scientists now have a significant role in identifying strategies, decisions, and advancing toward an ideal future in world countries. Studying the future of political science in Iran is important because it can help engineer and develop this old field of science in Iran to attaint to ideals. Thus, on the basis of a descriptive-analytical method benefiting from a futurological approach, the paper tries to answer the question how is the future of political science in Iran. After elaborating on the common origins of futurology and political science, the paper discusses over the most important uncertainties facing political science in Iran.

Keywords


  1. ارسطو (1371)، سیاست، ترجمه حمید عنایت، تهران، انتشارات انقلاب اسلامی.
  2. اسپریگنز، توماس (1370)، فهم نظریه­های سیاسی، ترجمه فرهنگ رجایی، تهران، آگه.
  3. اسلاتر، ریچارد، همکاران (1386)، نواندیشی برای هزاره نوین؛ مفاهیم، روش­ها و ایده­های
    آینده­پژوهی
    ، ترجمه عقیل ملکی‌فر و همکاران، تهران، مرکز آینده­پژوهی علوم و فناوری دفاعی، مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
  4. بشیریه، حسین (1381)، آموزش دانش سیاسی: مبانی علم سیاست نظری، تهران: نگاه معاصر.
  5. پی­یر، ماسه (1347)، چند مقاله درباره دورنگری، ترجمه امیرحسین جهانبگلو، تهران، انتشارات مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران.
  6. تانسی، استیون (1381)، مقدمات سیاست، ترجمه هرمز همایون­پور، تهران، نشر نی.
  7. خامنه­ای، سیدعلی (1390)، بیانات در جمع نخبگان.
  8. دوورژه، موریس (1362)، روش­های علوم اجتماعی، ترجمه خسرو اسدی، تهران، امیرکبیر.
  9. دیوید، مارش، جری، استوکر (1378)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی، تهران، مطالعات راهبردی.

10. عالم، عبدالرحمان (1373)، بنیادهای علم سیاست، تهران، نشر نی.

11. علوی، رضا (1348)، اصول علم سیاسی، ج1، تهران، امیرکبیر.

12. های، کالین (1385)، درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی، ترجمه احمد گل­محمدی، تهران، نشر نی.

13. هیوود، اندرو (1383)، مقدمه نظریه سیاسی، ترجمه عبدالرحمان عالم، تهران، قومس.

14. احمدی، پروین (1388)، «برنامه درسی میان­رشته­ای»، فصلنامه مطالعات میان رشته­ای در علوم انسانی، سال اول، ش3.

15. باوی، محمد (1377)، «وضعیت رشته علوم سیاسی در ایران»، فصلنامه علوم سیاسی، سال اول، ش3.

16. پورعزت، علی­اصغر (1387)، «گذار از حصارهای شیشه­ای معرفت­شناسی با تأکید بر الزامات زبان­شناختی علوم میان رشته­ای»، فصلنامه مطالعات میان­رشته­ای در علوم انسانی، سال اول، ش1.

17. حاجی­یوسفی، امیرمحمد (1388)، «میان رشتگی در علوم سیاسی کانادا: مفهوم و اجرا»، فصلنامه مطالعات میان­رشته­ای در علوم سیاسی، سال اول، ش2.

18. حقیقت، سیدصادق (1391)، «آسیب­شناسی رشته علوم سیاسی در ایران»، فصلنامه راهبرد فرهنگ، ش19.

19. دی­تور، جیمز (1377)، «آینده­پژوهی به عنوان دانشی کاربردی»، ترجمه سیداحمد ابراهیمی و همکاران، فصلنامه علمی پژوهشی سیاست و رهیافت، ش20.

20. عیوضی، محمدرحیم (1388)، «آینده انقلاب اسلامی و منازعات آینده جهان»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال ششم، ش 18.

21. Laitin, David d(1995), Disciplining Polical Science, American Political review 89, June.

22. Dator, James(ed) (2002), Futures Studies in Higher education: Advancing Futures, Wesport CT: Praeger.

23. Bell, Wendell (2003), Foundation of Futures Studies: History, Purposes, and Knowledge(Human Science for new era), London: Transaction Publishers.