ORIGINAL_ARTICLE
موانع وحدت اسلامی از منظر حضرت زهرا(س)
"وحدت" یکی از مهمترین اصول و ارزشهای مورد تأکید قرآن کریم و ائمهی معصومین(ع) و حضرت زهرا(س) است. مسألهی تحقیق حاضر، بررسی موانع وحدت در جامعهی اسلامی از منظر حضرت زهرا(س) است؛ بهاینمنظور، از روش "اکتشافی- تحلیلی" استفاده کرده و به این نتیجه دست یافتهایم که از منظر آن حضرت: عدم اعتقاد واقعی به توحید، انحراف از مسیر اسلام ناب و لغزش در انتخاب رهبر شایسته، مهمترین موانع ایجاد وحدت در جامعه اسلامی محسوب میشوند و موجب هدم ظرفیتهای مثبت جامعهی اسلامی میگردند.
https://sm.psas.ir/article_33547_b667d610843ce97e7d31723037a15591.pdf
2018-12-19
7
22
10.22034/sm.2018.33547
حضرت زهرا(س)
تفرقه
وحدت
موانع وحدت
صدیقه
لکزایی
s.lakzaee@yahoo.com
1
استادیار گروه معارف دانشگاه زابل
LEAD_AUTHOR
قرآن کریم.
1
حکیم، محمدباقر (1377). وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت. ترجمه: عبدالهادی فقیهیزاده. قم: تبیان.
2
پیغان، نعمتالله (1380). "امت واحده؛ از همگرایی تا واگرایی" در: فصلنامه علوم سیاسی، شمارهی 15.
3
فیاض، حمیده (1390). "نقش حضرت زهرا(س) در تعالی مولفههای اسلامی" در: طهورا، شماره 9.
4
پورفرد، مسعود (1392). "وحدت و همبستگی سیاسی از منظر قرآن" در: فصلنامه سیاست متعالیه، شماره 2.
5
رشاد، علیاکبر (1393). دانشنامه فاطمی (6 جلد). تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
6
هاشمیان، سید محمدحسین و نامخواه، مجتبی (1394). "جایگاه نظریهی فرهنگی امام در فهم انقلاب اسلامی". فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال دوازدهم، شماره 42.
7
امام خمینی، سید روحالله (1389). شرح چهل حدیث. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (چاپ 51).
8
مقیمی حاجی، ابوالقاسم (1393). دانشنامه فاطمی(ج1). زیر نظر علیاکبر رشاد. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
9
حکیم، سیدمنذر با همکاری عدی غریباوی (1385). پیشوایان هدایت: صدیقه کبری فاطمه زهرا(س). قم: مجمع جهانی اهلبیت(ع).
10
دشتی طبرانی، محمد (1375). نهجالحیاة فی کلمات فاطمة الزهرا(س). قم: مؤسسه امیرالمؤمنین(ع).
11
نحوی، محمدباقر (1386). فاطمه(س)؛ تجلی غیب. تهران: علم.
12
مجلسی، محمدباقر (1403 ق). بحارالانوار. بیروت: الوفا.
13
شرفالدین، عبدالحسین (1385). اجتهاد در مقابل نص. ترجمه: علی دوانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
14
قمی، شیخ عباس (بیتا). بیتالاحزان. قم: دارالحکمه.
15
طبرسی، احمد ابن علی (1386ق). احتجاج. نجف: دارالنعمان.
16
انصاری، عذرا (1374). جلوههای رفتاری حضرت زهرا. قم: دفتر تبلیغات حوزهی علمیهی قم.
17
الخزاز قمی، علی ابن محمد ( 1401ق). کفایهالاثر. قم: بیدار.
18
18. موسوی گرمارودی، ابوالفضل (1386). بانوی بانوان. قم: دلیل ما.
19
ORIGINAL_ARTICLE
جایگاه شورا در حکومت اسلامی از دیدگاه "محمد رشیدرضا" و "سیدمحمود طالقانی"
سیدمحمود طالقانی و محمد رشیدرضا، نظریههای سنتی در مورد حکومت اسلامی در جامعهی امروزین را ناکارآمد تلقی کردند و بهدنبال ارائهی نظریهای کارآمد مبتنیبر قرآن و آموزههای دینی برآمدند. آنان بهنظر ایشان، آموزههای شورایی قرآن در عصر جدید مناسبترین محتوا برای حکومت اسلامی است که میتواند در قالب نظام پارلمانی تحقق پیدا کرده و به بحرانهای جامعهی اسلامی خاتمه دهد. نگاه رشیدرضا در ترسیم مجلس شورا، نخبهگرایانه است؛ در حالی که طالقانی بیشتر بر تودههای مردم تکیه دارد. اهمیت این پژوهش ضمن کاوش حول زوایای مختلف شورا از دیدگاه این دو اندیشمند، به تطبیق آن با دموکراسی پرداخته و پیامدهای سیاسی آن را بررسی نموده است. مسألهی پژوهش حاضر، چگونگی تبیین شورا در حکومت اسلامی از منظر دو اندیشمند مسلمان (یادشده) است. مقایسه این دو دیدگاه - در تفکرات شیعه و سنی - موجب روشنشدن نقاط اشتراک، اختلاف و مواضع مورد تأکید در این نظریات خواهد شد. این مقاله از روش استیوارت هیوز بهره جسته است.
https://sm.psas.ir/article_33548_16732a8d40b79267e6e6691162dc8c71.pdf
2018-12-19
23
42
10.22034/sm.2018.33548
محمد رشیدرضا
شورا
سیدمحمود طالقانی
حکومت اسلامی
یوسف
خان محمدی
khanmohammadi1@gmail.com
1
استادیار دانشکده علوم سیاسی دانشگاه مفید
AUTHOR
ابوفارس، محمد عبدالقادر (بیتا). حکم الشوری فیالسلام و نتیجتها. بیروت: دار الفرقان.
1
احمدی، حمید (1378). «اسلام سیاسی و منتقدان آن: نقد و بررسی اندیشههای قاضی عشماوی، پیرامون رادیکالیسم سیاسی». فصلنامهی مطالعاتی خاورمیانه، شماره 22: 91-118.
2
انصاری قمی، حمید (1380). حدیث بیداری. تهران: مؤسسهی نشر و تنظیم آثار امام خمینی.
3
اسماعیلی، محمدمهدی و دیگران (1392). «کندوکاو پیرامون اندیشههای سیاسی محمود طالقانی: حد واسط مکتب قم و نجف». پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال چهارم، شماره چهارم: 27-45.
4
جرجی، زیدان (1968م). تاریخ التمدن الاسلامی. قاهره: دارالهلال.
5
خانمحمدی، یوسف (1391). تفسیر سیاسی قرآن در ایران معاصر. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
6
رشیدرضا، محمد (بیتا). الخلافه او الامامه العظمی (از مجموعه: الدوله و الخلافه فی الخطاب العربی، تقدیم و دراسه: وجیه کوثرانی). بیروت: دارلطلیعه.
7
ــــــــــــ (1368ق). تفسیر المنار، ج4، قاهره: دارالمنار.
8
شمسالدین، محمدمهدی (1421ق/1992م). فی الاجتماع سیاسی الاسلام. بیروت: الموسسه الجامعیه للدراسات و النشر.
9
الشاوی، توفیق محمد (1994). الشوری اعلی مراتب الدیموقراطیه. قاهره: دارالزهرا.
10
طالقانی، سیدمحمود (1362). پرتوی از قرآن(ج6). گردآورنده: سیدمهدی جعفری. تهران: شرکت سهامی انتشار با همکاری انتشارات قلم.
11
ــــــــــــــــ (1360/الف). تبیین رسالت برای قیام به قسط. تهران: بنیاد فرهنگی آیتالله طالقانی با همکاری شرکت سهامی انتشار.
12
ــــــــــــــــ (1360/ب). از آزادی تا شهادت. تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
13
عبدالجبار، محمد (1389). «جایگاه شورا در اندیشهی سیاسی اسلام». مترجم: حسن قدوسی. مجله معرفت، شماره 36: 91-100.
14
عبدالرازق، علی (بیتا). الاسلام و اصول الحکم. تحقیق: محمد عماره. بیروت: المؤسسه العربیه للدراسات و النشر.
15
غرابیه، ابراهیم (1382). «اسلام و سلطهی سیاسی از دیدگاه محمد رشیدرضا». ترجمه: علی علیمحمدی. کتاب ماه علوم اجتماعی، ش73.
16
فیرحی، داود (1380). نظام سیاسی دولت در اسلام. تهران: سمت (چ 5).
17
ـــــــــــ (1388). «توفیق الشاوی و نظریهی عمومی شورا در اسلام». فصلنامه سیاست، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 9: 197-216.
18
میراحمدی، منصور (1384). اسلام و دموکراسی مشورتی. تهران: نشر نی.
19
میثمی، لطفالله (1389). «مصالح عالیه نظام، نام مستعار نظام بود». ماهنامه سیاسی و فرهنگی نسیم بیداری، شماره 10.
20
نائینی، محمدحسین (1378). تنبیهالامه و تنزیهالمله. مقدمه، پاورقی و توضیحات: سیدمحمود طالقانی. تهران: شرکت سهامی انتشار(چ 9).
21
هیوز، استیوارت (1373). آگاهی و جامعه. مترجم: عزتالله فولادوند. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
22
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی و نقد بسترها و ریشههای ولایت شورایی
نظریهی "ولایت شورایی" در فقه سیاسی شیعه موافقان و مخالفانی دارد که هر دو طیف ادعای خود را بر دلایل عقلی، عقلایی و نقلی محکم کردهاند. در این میان، موافقان ولایت شورایی از رهگذر تحلیل اقوال برخی از علما در نیازمندی به شورا در افتا و قضاوت، بحث شورای رهبری را پیش میبرند؛ در حالیکه مخالفان، به این اقوال پاسخ داده و دلایلی نیز بر ردّ آنها اقامه میکنند. دین مبین اسلام هرچند بر شورا و مشورت تأکید بلیغ دارد، لکن این تأکیدها را نمیتوان دلیل بر شیوهی ولایت شورایی دانست. پژوهش حاضر با تفکیک مفاهیم اصطلاحی: شوری، فتوی، قضاوت و حکم؛ و تبیین ترکیب آنها در روایات و نظرات فقها، بسترها و ریشههای ایدهی ولایت شورایی را طرح و بررسی کرده است. این بررسی نشان میدهد امکان شورا در افتا، قضاوت و رهبری برداشتهایی متفاوت از سنت و اندیشهی علماست؛ لکن وجود قراین و نظراتی مشهور در مقابل، چنین فهمی را از سیره و نقل مردد و ملغی میسازد. این پژوهش با استفاده از روشی توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ میدهد که آیا میتوان یک جامعه را با ولایت شورایی رهبری نمود؟ پاسخ این پژوهش به سوال فوق، منفی است.
https://sm.psas.ir/article_33551_76ed907aeb3b1e12234e0923aa60de97.pdf
2018-12-19
43
60
10.22034/sm.2018.33551
شوری
ولایت
ولایت شورایی
اجتهاد شورایی
قضاوت شورایی
حکومت شورایی
نصرالله
سخاوتی لادانی
sekhavati88@gmail.com
1
استاد سطوح عالی حوزهی علمیه قم و دانشیار جامعه المصطفی(ص)
AUTHOR
عباس علی
سخاوتی
sekhavati.abas@gmail.com
2
استاد حوزهی علمیهی قم و کارشناسی ارشد کلام دارالحدیث
AUTHOR
قرآن کریم.
1
نهجالبلاغه.
2
آلوسی، سیدمحمود (1415ق). روحالمعانی فی تفسیر القرآن العظیم (ج1). تحقیق: عطیة، علی عبدالباری. بیروت: دارالکتب العلمیة.
3
آشنایی با مجلس خبرگان رهبری (1385). دبیرخانهی مجلس خبرگان رهبری (چ 2).
4
استادی، رضا (1360). شورا در قرآن و حدیث. بیجا: بنیاد فرهنگی امام رضا(ع).
5
الاراکی، محسن (1425ق). نظریه الحکم فی الاسلام. قم: مجمع الفکر الاسلامی.
6
الحسینی الحائری، سیدکاظم (1428ه ق). ولایه الامر فی عصر الغیبه. قم: مجمع الفکر الاسلامی (چ3).
7
حلی محقق (بیتا). شرایع الاسلام فی الفقه السلامی الجعفری (ج2). بیروت: دار مکتبه الحیاه.
8
خامنهای، سیدعلی (2006م). اجوبةالاستفتاءات. بیروت- لبنان: الدار الاسلامیه (چ 6).
9
سبحانی، جعفر (1362). شورا در قرآن و نهجالبلاغه. بیجا: نشر قدر.
10
ــــــــــــ (1370). مبانی حکومت اسلامی. ترجمه: داود الهامی. قم: نشر توحید.
11
الشاوی، توفیق محمد (1413ق). فقه الشوری و الاستشاره. قاهره: دارالوفا للطباعه و النشر(چ 2).
12
شیخ حر عاملی (1414ق). وسایل شیعه (ج 8). قم: مؤسسه آل البیت(ع) ـ لاحیاء التراث.
13
شیرازی، مرتضی (1417). شوری الفقها. بیروت: مؤسسه الفکر الاسلامی.
14
شیرازی، سیدمحمد حسینی (بیتا). کتاب الحقوق. بیجا: بینا.
15
صافی، لطفالله (1361). نظام امامت و رهبری. تهران: بنیاد بعثت (چ2).
16
صدر، محمدباقر (1421). الاسلام یقود الحیاه. قم: مرکز الابحاث و الدراساه التخصصیه.
17
صدوق، شیخ ابیجعفر (1368ق). علل الشرائع. النجف الاشرف: المکتبه الحدریه.
18
ــــــــــــــــــ (1404ق). عیون اخبارالرضا(ع) (ج2). التحقیق: حسین الاعلمی. بیجا: مؤسسۀ الاعلمی للمطبوعات.
19
دهخدا، علیاکبر (پاییز 1373). لغتنامه (ج13). تهران: انتشارات دانشگاه
20
تهران.
21
طباطبایی یزدی، محمد کاظم (بیجا). عروةالوثقی (ج3): کتاب الوقف. بیجا: بینا.
22
طباطبایی، محمدحسین (1394ق ـ 1974م). المیزان فی تفسیرالقرآن (ج4). قم: نشر اسماعیلیان (چ3).
23
ـــــــــــــــــــ (1396ق). بررسیهای اسلامی. بهکوشش: خسروشاهی. قم: دارالتبلیغ اسلامی.
24
طباطبایی، محمدحسین؛ مطهری، مرتضی و... (1341)، مرجعیت و روحانیت، تهران: شرکت سهامی انتشار (چ اول).
25
فخرالدین طریحی (1408). مجمعالبحرین. بیجا: انتشارات مکتب نشر الثقافه الاسلامیه.
26
قاضیزاده، کاظم (1376). «اعتبار رأی اکثریت». مجله حکومت اسلامی، ش 6.
27
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (1368). وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
28
کلینی (بیتا). اصول کافی (ج1). بیجا: انتشارات علمیه اسلامیه، بازار شیرازی.
29
مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی (بیتا). دبیرخانه مجلس خبرگان.
30
مرتضوی، سیّد ضیاء (1387). «اجتهاد در محاق». روزنامه جمهوری اسلامی، 19 بهمن 1387.
31
مصباح یزدی، محمدتقی (بیجا). پرسشها و پاسخها، ج2، نشر موسسه امام خمینی(ره).
32
ــــــــــــــــــ (1385). نگاهی گذرا به ولایت فقیه. قم: مؤسسه امام خمینی(ره) (چ 11).
33
ــــــــــــــــــ (1377). حقوق و سیاست در قرآن. نگارش شهید شهرآبی. قم: مؤسسه امامخمینی(ره).
34
مطهری، مرتضی (بیتا). ده گفتار. قم: صدرا.
35
ــــــــــــ (بیتا). پیرامون انقلاب اسلامی. قم: نشر صدرا.
36
مکارم شیرازی، ناصر (1422ق). بحوث فقهیة هامة (ج1). قم: مدرسه امام امیرالمؤمنین(ع).
37
موسوی خلخالی، سیدمحمد محمدی (1380). حاکمیت در اسلام. قم: دفتر نشر اسلامی.
38
مؤمن قمی، محمد (1432ق). الولایه الالهیه الاسلامیه(ج3). قم: مؤسسۀ نشر اسلامی.
39
منتظری، حسینعلی (1408ق). دراسات فی ولایت الفقیه و فقه الدوله الاسلامیه. قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیه.
40
ــــــــــــــ (1408ق). دراسات فی ولایت الفقیه و فقه الدوله الاسلامیه(ج2). قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیه.
41
هاشمی، سیدمحمد (بیتا). حقوق اساسی جمهوری اسلامی(ج2).
42
مجله حکومت اسلامی (1377). مجله حکومت اسلامی؛ ویژه مجلس خبرگان، سال سوم، شماره دوم، تابستان 1377، شماره 8.
43
المعجم الوسیط (بیتا). المعجم الوسیط (ج1). بیجا: دارالفکر(لا ـ ت).
44
محمد بن مکرم (بیتا). لسانالعرب. بیروت: دار احیا التراث العربی.
45
نائینی، محمدحسین (1380). تنبیه الامه و تنزیه الملّه. بهکوشش: محمودزاده حسینی. تهران: امیرکبیر.
46
النجفی، محمدحسن (1362). جواهر الکلام (ج40). تحقیق: محمود القوچانی. تهران: دارالکتب الاسلامیه (چ3).
47
ORIGINAL_ARTICLE
تأملیبر ماهیت دانش سیاسی اسلامی
"دانش سیاسی اسلامی" عنوان عامی برای انواع معرفت سیاسی است که در تمدن اسلامی تولید شده و در آثار مختلف انعکاس یافته است. امروزه فهم و بازتولید این میراث ارزشمند از طریق تحلیل اجزای آن برای اندیشمندان جامعهی اسلامی ضروری است. این مقاله با روش تبیینی و با تکیهبر منابع معتبر، اجزای دانش سیاسی اسلامی را تحلیل میکند و میکوشد تا هدف، موضوع و روش دانش سیاسی اسلامی را بهمثابه اجزای این دانش واکاوی نموده و بهتعریفی جامع از ماهیت دانش سیاسی اسلامی دست یابد. بررسی موارد مزبور مبین آن است که سعادت انسان، هدف نهایی دانش سیاسی اسلامی بوده است و موضوع آن را امر سیاسی متعالی تشکیل میدهد. همچنین، دانش سیاسی اسلامی در تحلیل مسائل خود از روشهای مختلف شهودی، عقلی، نقلی و تجربی بهره میبرده است.
https://sm.psas.ir/article_33552_b2374b2dc43df95bb9aac66138136fec.pdf
2018-12-19
61
78
10.22034/sm.2018.33552
دانش سیاسی اسلامی
امر سیاسی متعالی
عرفان سیاسی
فلسفه سیاسی
فقه سیاسی
کلام سیاسی
نظریه سیاسی
محسن
رضوانی
rezvani151@yahoo.com
1
هیئت علمی مؤسسه امام خمینی
AUTHOR
مجتبی
جاذبی
mjazebi@chmail.ir
2
کارشناسی ارشد علوم سیاسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
AUTHOR
قرآن کریم.
1
ابنرشد، محمد (1987). فصل المقال فیما بین الحکمه و الشریعه من الاتصال. بیروت: دار مکتبه التربیه.
2
ابنسینا، حسین (1381). الاشارات و التنبیهات. قم: بوستان کتاب.
3
اشتراوس، لئو (1373). فلسفهی سیاسی چیست؟، ترجمه: فرهنگ رجایی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
4
رضوانی، محسن (1392). "صورتبندی مطالعهی فلسفهی سیاسی اسلامی در غرب" در: فصلنامهی سیاست متعالیه، سال اول، شماره 1.
5
سبزواری، محمدباقر (1381). روضهالانوار عباسی. قم: بوستان کتاب.
6
سهروردی، شهابالدین (1375). رسائل شیخ اشراق(جلد2). تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
7
شهرستانی، محمد (بیتا). الملل و النحل. قاهره: مکتبه الانجلو المصریه.
8
صدرالدین شیرازی، محمد (1981). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (جلد5). بیروت: دار احیاء التراث.
9
طوسی، خواجه نصیرالدین (1373)، اخلاق ناصری، تهران، انتشارات خوارزمی.
10
طوسی، خواجه نظامالملک (1372). سیر الملوک. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
11
عمید زنجانی، عباسعلی (1373). فقه سیاسی (جلد2). تهران: امیر کبیر.
12
ـــــــــــــــــــــ (1387). مبانی اندیشهی سیاسی اسلام. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
13
فارابی، ابونصر (1388). فصول منتزعه. ترجمه و شرح: حسن ملکشاهی. تهران: سروش.
14
ــــــــــــ (1995). آراء اهل المدینه الفاضله. بیروت: مکتبه الهلال.
15
ــــــــــــ (1996). احصاءالعلوم. بیروت: مکتبه الهلال.
16
مصباحیزدی، محمدتقی (1391). آموزش فلسفه (جلد1 و 2). تهران: شرکت چاپ و نشر بینالملل.
17
هیوود، اندرو (1390). مقدمهی نظریهی سیاسی. ترجمه: عبدالرحمن عالم. تهران: قومس.
18
ORIGINAL_ARTICLE
نظریههای وحی در فلسفه سیاسی فارابی
هدف این پژوهش، بررسی نظریههای وحی در فلسفهی سیاسی فارابی است و به این پرسش پاسخ میدهد که نظریه (یا نظریههای) فارابی دربارهی وحی چیست و چگونه این پدیده را تحلیل میکند؟ مدعای مقاله آن است که فارابی نظریههای متعدد و متفاوتی دربارهی وحی دارد. در این مقاله از روشهای استقرایی، تحلیلی و مقایسهای برای پژوهش در آثار فارابی استفاده شده و به این نتیجه رسیده است که وحی، موضوع اصلی فلسفهی سیاسی فارابی است. فارابی در آثار خود، نقش و جایگاه وحی را در کلیت فلسفهی سیاسی مطالعه میکند و ضمن برشمردن دو کارویژهی: "فرمانروایی" و "قانونگذاری" برای حکومت؛ نسبت ایندو کارویژه با وحی را بهتفصیل توضیح میدهد. نظریههای وحی فارابی، گاه درصدد تبیین چگونگی وحی احکام الهی به پیامبر و گاه ناظر به وحی الهی بهطور کلی است.
https://sm.psas.ir/article_33553_869a1c88648c382328f8f4ee652e4f9f.pdf
2018-12-19
79
96
10.22034/sm.2018.33553
فارابی
فلسفهی سیاسی
وحی
حکومت
فرمانروایی
قانونگذاری
احمدرضا
یزدانی مقدم
yazdanimoghaddam@yahoo.com
1
هیئت علمی
AUTHOR
ابنسینا، حسین بن عبدالله (1391). التعلیقات، تصحیح: سیدحسین موسویان. تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
1
ــــــــــــــــــــ (1365). معراجنامه؛ بهانضمام تحریر آن از شمسالدین ابراهیم ابرقوهی. مقدمه، تصحیح و تعلیق: نجیب مایل هروی. مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهشهای اسلامی.
2
ــــــــــــــــــ (بیتا). النجاه من الغرق فی بحر الضلالات. حققه و قدم له و علق علیه: محمدتقی دانشپژوه. تهران: دانشگاه تهران.
3
ــــــــــــــــــ (1375). النفس من کتاب الشفاء. حققه و قدم له و علق علیه: حسن حسنزاده آملی. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
4
ــــــــــــــــــ (1325). هدیه الرئیس للامیر. بهکوشش: ادوارد بن کرنیلیوس فندیک امیرکانی. قاهره: شرکه طبع الکتب العربیه بمصر.
5
فارابی، محمد بن محمد (1931). احصاء العلوم. صححه و علق علیه: عثمان محمد امین. قاهره: مطبعه السعاده.
6
ـــــــــــــــــــ (1983). تحصیل السعاده. حققه و قدم له و علق علیه: جعفر آلیاسین. بیجا: دار الاندلس(چاپ دوم).
7
ـــــــــــــــــــ (1371). التنبیه علی سبیل السعاده. حققه و قدم له و علق علیه: جعفر آلیاسین. تهران: انتشارات حکمت.
8
ـــــــــــــــــــ (1987). التنبیه علی سبیل السعاده. حققه و قدم له و علق علیه: سحبان خلیفات. عمّان: منشورات الجامعه الاردنیه.
9
ـــــــــــــــــــ (بیتا الف). التوطئه، المنطق عند الفارابی(ج1). تحقیق و تقدیم و تعلیق: رفیق العجم. بیروت: دارالمشرق.
10
ــــــــــــــــــ (بیتا ب). الجمع بین رأی الحکمین. البیر نادر. بیروت: دارالمشرق.
11
ـــــــــــــــــــ (1986 الف). الجدل، المنطق عند الفارابی (ج3). تحقیق و تقدیم و تعلیق: رفیق العجم. بیروت: دار المشرق.
12
ــــــــــــــــــ (1986 الف). الملّه. محسن مهدی. بیروت: دارالمشرق.
13
ـــــــــــــــــــ (1990). الحروف. محسن مهدی. بیروت: دارالمشرق (چاپ دوم).
14
ـــــــــــــــــــ (1964). السیاسه المدنیه؛ الملقب بمبادی الموجودات. فوزی متری نجّار. بیروت: المطبعه الکاثولیکیه.
15
ـــــــــــــــــــ (2008 الف). شرح رساله زینون الکبیر الیونانی؛ رسائل الفارابی. موفق فوزی جبر. دمشق: دار الینابیع (چاپ دوم).
16
ـــــــــــــــــــ (2008 ب). فلسفه أرسطوطالیس. محسن مهدی. پاریس: داربیلیون.
17
ـــــــــــــــــــ (1405). فصول منتزعه. فوزی متری نجّار. بیجا: المکتبه الزهراء.
18
ـــــــــــــــــــ (1991). مبادی آراء اهل المدینه الفاضله. البیر نصری نادر. بیروت: دارالمشرق.
19
امام خمینی، روحالله (بیتا). تهذیب الاصول، جعفر سبحانی. قم: جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه بقم، موسسه النشر الاسلامی.
20
طباطبایی، سید محمدحسین (بیتا). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
21
ORIGINAL_ARTICLE
حکمت متعالیه: ویژگیهای ممیز زبانشناختی
هدف مقالهی حاضر، یافتن ویژگیهای زبانشناختی حکمت متعالیه است که آن را از دیگر اقسام حکمت اسلامی جدا میکند. مدعای نگارنده آن است که ویژگیهای زبانشناختی، بهتر از دیگر معیارها - مانند نوع مسایل یا منابع - میتواند ویژگیهای خاص حکمت متعالیه را نشان دهد. برای بررسی این ادعا از روششناسی اسنادی استفاده شده است. حاصل این پژوهش، شناساندن ویژگیهای زبانشناسی خاص حکمت متعالیه است. از نتایج این نوشته میتوان در مطالعات تطبیقی فلسفی و بسط شاخههای دیگر فلسفهی اسلامی، از جمله فلسفهی سیاسی و فلسفهی علوم انسانی بهره گرفت.
https://sm.psas.ir/article_33554_4d614bc3840a5cad5624e02736927aeb.pdf
2018-12-19
97
112
10.22034/sm.2018.33554
حکمت متعالیه
مطالعات تطبیقی فلسفی
زبانشناسی
ویژگیهای زبانشناختی حکمت متعالیه
محمد
پزشگی
pezeshgi@isca.ac.ir
1
فلسفه سیاسی، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
AUTHOR
بارت، رولان (1370). عناصر نشانهشناسی. ترجمه: مجید محمدی. تهران، نشر: انتشارات بینالمللی الهدی.
1
جوادی آملی، عبدالله (1386). تفسیر انسان به انسان: نظریهی جدید پیرامون معرفتشناسی انسان. تحقیق و تنظیم: محمدحسن الهیزاده. قم: نشر اسراء(چاپ سوم).
2
ــــــــــــــــــ (1375)، رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه (بخش یک از جلد اول). تهیه و تنظیم: حمید پارسانیا. قم: نشر اسراء.
3
ــــــــــــــــــ (1387). در سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه (دفتر اول نشستها و گفتگوها). بهاهتمام شریف لکزایی. قم: نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
4
حایری یزدی، مهدی (1384). جستارهای فلسفی: مجموعهی مقالات. بهاهتمام عبدالله نصری. تهران: نشر مؤسسه پژوهشی حکمت و حکمت ایران.
5
ـــــــــــــــــ (1385) هرم هستی: تحلیلی از مبادی هستیشناسی تطبیقی. تهران: نشر موسسه پژوهشی حکمت و حکمت ایران (چاپ سوم).
6
الشیرازی، صدرالدین محمد (1981). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه(ج1). بیروت: منشورات دار الاحیاء التراث العربی (چاپ دوم).
7
ـــــــــــــــــــــ (1378). الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه. تصحیح و مقدمه: سید محمد خامنهای. تهران: نشر بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
8
ـــــــــــــــــــــ (1375). مجموعهی رسائل فلسفی صدرالمتالهین. تحقیق و تصحیح: حامد ناجی اصفهانی. تهران: نشر حکمت.
9
ـــــــــــــــــــــ (1363)، کتاب المشاعر. ترجمه: بدیعالملک میرزا عمادالدوله. مقدمه و تعلیق: هنری کربن. تهران: نشر کتابخانهی طهوری (چاپ دوم).
10
عبودیت، عبدالرسول (1392). درآمدی به نظام حکمت صدرائی: هستیشناسی و جهانشناسی (ج1). تهران: نشر سمت و مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (چاپ پنجم).
11
گیررتس، دیرگ (1392). نظریههای معنیشناسی واژگانی. ترجمه: کورش صفوی. تهران: نشر علمی.
12
مصطفوی، زهرا (1385). نوآوریهای فلسفی صدرالمتالهین. تهران: نشر بصیرت و حکمت.
13
مطهری، مرتضی (1373). مقالات فلسفی. تهران: نشر صدرا.
14
میناگر، غلامرضا (1392) روششناسی صدرالمتالین: استنباط معارف عقلی از نصوص دینی. تهران: نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
15
نصر، سید حسین (1382). صدرالمتالهین شیرازی و حکمت متعالیه. ترجمه: حسین سوزنچی. تهران: نشر دفتر پژوهش و نشر سهروردی.
16
ORIGINAL_ARTICLE
مؤلفههای حکمرانی عادلانه در چارچوب نظریهی "زیستجهان"
مقولهی عدالت و حکمرانی عادلانه از امهات فلسفهی سیاسی است که میکوشد تکاپو برای استقرار جامعهی عادلانه را در جوامع قدیمی تابهامروز بررسی کند. در اندیشهی ایرانی- اسلامی نیز این مسأله اهمیت اساسی دارد. مقالهی حاضر با بهرهگیری از نظریهی هنجارگرایی و زیستجهان، این پرسش را مطرح کرده است که مؤلفههای شکلدهنده و مقوم حکمرانی عادلانه چیست؟ مدعای ما آن است که در صورت تلفیق و همروی مأخوذ از زیستجهان ایرانی- اسلامی، ضمن اصلاح اشکالات حکمرانی، میتوان ایدهای کاملتر از حکمرانی را ارائه داد که بر سه محور زیر استوار است: 1. مأخذ ایرانشهری حکمرانی عادلانه؛ 2. مؤلفههای حکمرانی شیعی دادگرانه؛ 3. مؤلفهی حکمرانی خدمتگزارانهی انقلاب اسلامی. این مقاله در چارچوب نظریهی "زیستجهان" و بهروش "توصیفی- تحلیلی" بهنگارش درآمده است.
https://sm.psas.ir/article_33555_02310435446e3af69bb8922086364ae2.pdf
2018-12-19
113
130
10.22034/sm.2018.33555
حکمرانی عادلانه
زیستجهان
ایرانشهر
اسلام
ایران
محمد تقی
قزلسفلی
m.t.ghezel@gmail.com
1
عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران
AUTHOR
نهجالبلاغه (1385). ترجمه محمدتقی جعفری. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلام.
1
اسپریگنز، توماس (1370). فهم نظریههای سیاسی. ترجمه: فرهنگ رجایی. تهران: نشر آگه.
2
اخوان کاظمی، بهرام (1382). عدالت در اندیشههای سیاسی اسلام. تهران و قم: بوستان کتاب.
3
بهار، مهرداد (1362). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگه.
4
ـــــــــ (1375). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: نشر آگه.
5
حجاریان، سعید (1380). مشتاقی و مهجوری. تهران: طرح نو.
6
رجایی، فرهنگ (1376). معرکهی جهانبینیها. تهران: احیا کتاب.
7
صادقی، هادی (1394). "الگوی عدالت اجتماعی اسلام" در: مجموعهی مقالات همایش ملی الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت. تهران: نشر آفتاب توسعه.
8
فورکوش، موریس (1385). عدالت در فرهنگ اندیشههای سیاسی. ترجمه: خشایار دیهیمی. تهران: نشر نی.
9
فره وشی، بهرام (1365). ایرانویج. تهران: دانشگاه تهران.
10
فدایی مهربانی، مهدی (1394). چه باشد آنچه خوانندش سیاست؟ تهران: نشر فلات.
11
قادری، حاتم (1388). اندیشههای سیاسی در اسلام و ایران. تهران: سمت.
12
کناوت، ولفگانگ (1355). آرمان شهریاری ایران باستان. ترجمه: سیفالدین نجمآبادی. تهران: وزارت فرهنگ و هنر.
13
وحدت، فرزین (1383). رویارویی فکری ایران با مدرنیت. ترجمه: فرزین حقیقتخواه. تهران: ققنوس.
14
نظامالملک، خواجه (1390). سیاستنامه. بهتصحیح: محمد استعلامی. تهران: نشر نگاه.
15
مجتبایی، فتحالله (1352). شهر زیبای افلاطون و شاه آرمانی. تهران: انجمن فرهنگ باستان.
16
منوچهری، عباس؛ تاجیک، محمدرضا و دیگران (1387). رهیافت و روش در علوم سیاسی. تهران: انتشارات سمت.
17
موسوی خمینی، روحالله (1357). شئون و اختیارات ولی فقیه. تهران: ارشاد اسلامی.
18
ـــــــــــــــــــــ (1369). صحیفهی 22 جلدی: مجموعه گفتارها، بیانیهها و فرمانها. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره).
19
هوفه، اُتفرید (1383). دربارهی عدالت. ترجمه: امیر طبری. تهران: اختران.
20
21. Dallmayer, fred (1981) Beyond Dogma and Dospair: Toward a Critical phenomenology of politics, Notre Dame: university of Notre Dame.
21
22. Habermas, jurgen (1974) theory and practice, Boston. Boston press.
22
23. Husserl, Edmund (1970), The Crisis of European and Transcendental Phenamenology, Northwerstern University Press.
23
24. Dallmayer, fred (1981) Beyond Dogma and Dospair: Toward a Critical phenomenology of politics, Notre Dame: university of Notre Dame.
24
25. Lioyd, E.C (1982) Aristotle: The Growth and structure of his thoughts, cambride university press.
25
26. Rawls, john (1973) A theory of justice, combridge: Harward university press.
26
ORIGINAL_ARTICLE
مناسبات دین و دولت در دوران پادشاهان شیعی "اوده" هند؛
همزمان با انقراض پادشاهی صفویان، حکومت شیعی "اوده" بهنحو رسمی در هند شکل گرفت. تعامل علما با حکومت در شرایطی صورت میپذیرفت که جامعهی شیعی هند با سه چالش: استعمار خارجی، تنازعات درون دینی و مذهبی (در قالب نظریهی امامت- خلافت)، و نحوهی تعامل علمای شیعه با حکومت شیعی اوده روبهرو بود. در مواجهه با استعمار، هر دو گرایش جهان اسلام با رویکرد انقلابی، اقدام به بازیابی هویت دینی کردند؛ در تقابل اندیشهی امامت شیعی و خلافت سنی، تحلیل محتوایی و استدلال به منابع اهلسنت در راستای اثبات امامت شیعی را دنبال نمودند؛ و در زمینهی مناسبات علمای شیعی و حکومت، الگوی سیاسی شیعه، نظام امامت و ولایت بود و مشی عملی علما با سلاطین شیعی نیز با تأکیدبر همگرایی و همکاری و با محوریت رویکرد سیاسی اصلاحی در مناسبات اجتماعی و سیاسی صورت پذیرفت.
https://sm.psas.ir/article_33556_a329358dbe5a0bfa2fe7d641369ecbb9.pdf
2018-12-19
131
148
10.22034/sm.2018.33556
حکومت شیعی اوده
استعمار
نظام امامت
نظام خلافت
سلطنت شیعی
سید حسن
ابوصالح
sh.abousaleh@urmia.ac.ir
1
عضو هیات علمی/دانشگاه ارومیه
AUTHOR
علیرضا
ناییج
alireza128@gmail.com
2
دانشحوی دکتری روابط بین الملل
AUTHOR
ابوالحسنی (منذر)، علی (1383). "موقوفه اود؛ ریشه و روند تاریخی" در: زمانه، سال سوم، شماره20.
1
ابوالحسنی، علی (1383). تراز سیاست. تهران: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران.
2
احمد، عزیز (1366). تفکّر اسلامی در هند. ترجمه: نقی لطفی. تهران: انتشارات کیهان.
3
اسعدی، مرتضی (1369). جهان اسلام: بنگلادش، پاکستان، ترکیه. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
4
آل آقا، احمد بن محمّد علی (1373). مراتالاحوال جهان نما. قم: انصاریان.
5
باسورث، کلیفورد ادموند (1381). سلسلههای اسلامی جدید. ترجمه: فریدون بدرهای. تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
6
بینام (1994). "مملکت شیعی اود در هند" در: الموسم، شماره 20.
7
پاچسنکی، گرت (1352). سفیدپوستان چهها کردند. ترجمه: محمّدحسین حجازی. تهران: توس.
8
جعفریان، رسول (1387). اطلس شیعه. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح.
9
جلالی، سید لطفالله (1386). تاریخ و عقاید ماتریدیه. قم: مرکز مطالعات وتحقیقات ادیان و مذاهب.
10
خامنهای، سیدعلی (1347). مسلمانان در نهضت آزادی هندوستان. تهران: انتشارات آسیا (چاپ دوّم).
11
خان رامپوری، محمد نجم الغنی (1978). تاریخ اوده. کراچی: نفیس اکیدمی.
12
رضوی، اطهر عباس (1376). شیعه در هند. قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
13
صدرالافاضل، سیّدمرتضی (1376). مطلعالانوار. مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی.
14
ضابط، حیدررضا (1384). "نقش علمای مهاجر ایرانی در ترویج تشیع در لکهنوی هند" در: مشکات، شماره 87.
15
فرمانیان، مهدی (1382). "شبه قارّه هند؛ دیوبندیه، بریلویه و وهابیت" در: ماهنامه طلوع، دوره اوّل، شماره 6.
16
قمی، عبّاس (1327). فوائدالرضویه. تهران: علم و صنعت.
17
کشمیری، محمّد مهدی (1355). تکمله نجومالسماء. قم: نشر بصیرتی.
18
ـــــــــــــــــ (1355). تکملة نجومالسّماء. قم: نشر بصیرتی.
19
کشمیری، محمّدعلی (1394 ق). نجومالسّماء. ترجمه: هاشم محدّث. قم: نشر بصیرتی.
20
لاپیدوس، ایرا ـ ماروین (1381). تاریخ جوامع اسلامی. ترجمه: علی بختیاریزاده. تهران: انتشارات اطلاعات.
21
لکزایی، نجف (1386). چالش سیاست دینی و نظم سلطانی. قم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (چاپ دوم).
22
لکزایی، نجف و سیدحسن ابوصالح (1396). "درآمدی بر اندیشه کلامی-سیاسی علامه میرحامد حسین هندی" در: فصلنامه سیاست متعالیه، شماره 17.
23
مدیرشانهچی، محسن (1376). تاریخ جوامع اسلامی. مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس.
24
مدرّس تبریزی، محمّدعلی (1349). ریحانهالادب. تهران: خیام.
25
مطهری، مرتضی (1385). خدمات متقابل اسلام و ایران. تهران: انتشارات صدرا (چاپ سی و دوم).
26
منظور الاجداد، محمّدحسین (1388). "استعمار انگلیس و حکومت شیعی اود" در: فصلنامه شیعهشناسی، سال هفتم، شماره 27.
27
موثقی، سید احمد (1374). جنبشهای اسلامی معاصر. تهران: انتشارت سمت.
28
ـــــــــــــــ (1378). اندیشه و استراتژی وحدت در شبه قارّه هند. تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی (چاپ دوّم).
29
میر شریفی، سیدعلی (1387). هندوستانی که من دیدم. قم: دلیل ما (چاپ دوّم).
30
هاردی، پیتر (1369). مسلمانان هند بریتانیا. مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی.
31
هالیستر، جان (1373). تشیع در هند. ترجمه: آزرمیدخت مشایخ فریدنی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
32
33. BOIVIN, M. (2014). The Isma‘ili – Isna‘Ashari Divide Among
33
the Khojas: Exploring Forgotten Judicial Data from Karachi.
34
Journal of the Royal Asiatic Society, 24(3), 381-396. doi:10.1017/S1356186314000224.
35
34. Cole, J.R.I. Roots of North Indian Shi'ism in Iran and Iraq: Religion and State in Awadh, 1722-1859. Berkeley: University of California Press, c1988.
36
35. RIZVI, S. (2014). Faith Deployed for a New Shiʿi Polity in
37
India: The Theology of Sayyid Dildar ‘Ali Nasirabadi.
38
Journal of the Royal Asiatic Society, 24(3), 363-380. doi:10.1017/S1356186314000303.
39
36. Sayyid Athar Abbas Rizvi, a Socio-Intellectual History of the Isna Ashari Shi’is in India, Marifat publishing house,Canberra, c1986.
40
37. The Encyclopedia of Islam.
41
ORIGINAL_ARTICLE
اندیشهی سیاسی "راشد الغنوشی" و تأثیر آن بر تحولات سیاسی تونس
راشد الغنوشی - مؤسس و رهبر جنبش اسلامی تونس - با ابتنایبر تفکر اسلامی و اتخاذ راهبرد واقعگرایانه، این جنبش را از کوران بحرانهای سیاسی معاصر عبور داد و آن را در دستیابی به اهداف جنبش رهبری کرد. امری که رهبران اخوانی در مصر بهدلیل اتخاذ رویکردهای افراطی از آن بیبهره بودند و انقلاب سیاسی نوظهور خود را با کودتای ارتش، نافرجام گذاشتند. این موفقیت مرهون مجموعهای از عوامل، از جمله مواضع فکری صریح راشد الغنوشی در حوزهی مسائلی همچون: دموکراسی، انتخابات، فعالیت عمومی زن، حزب و خشونت بود و موجب شد این حزب راهبردهای عملی انعطافپذیر، معقول و مؤثر در جامعهی مدنی تونس اتخاذ نماید. این نوشتار بهدنبال واکاوی و تبیین آندسته از مواضع فکری راشد الغنوشی است که بر راهبرد این جنبش تأثیر گذاشت و موجب حفظ و تقویت موجودیت سیاسی آن در دو فضای متفاوت سکولاریسم و افراطیگرایی پرمخاطره کنونی جهان اسلام و تونس شد.
https://sm.psas.ir/article_33557_5d1044f0d119c0d856451d10869a1d78.pdf
2018-12-19
149
168
10.22034/sm.2018.33557
اندیشهی سیاسی
جنبش النهضه
دموکراسی
تحولات سیاسی
راشد الغنوشی
محمد علی
میرعلی
alimir124@gmail.com
1
عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیه
AUTHOR
ابراهیم و دیگران، محمد (1385). «جنبش اسلامی تونس». ترجمه: جواد اصغری. تهران: مؤسسه مطالعات اندیشهسازان نور.
1
ابوالحمد، عبدالحمید (1382). مبانی سیاست. تهران: توس(چ نهم).
2
الانسان (1992). «چرا جنبش النهضه تونس، اسلام اخوانی را کنار گذاشت»، کد خبر: ۷۴۱۲۱، تاریخ انتشار: ۱۹/3/۱۳۹۵، ۲۰:۲۰. http://puyesh.net/fa/news/74121/ .
3
خسروشاهی، سیدهادی (اسفند1389و فروردین 1390). «انقلاب ایران و حرکتهای اسلامی معاصر؛ دیدگاه راشد الغنوشی دربارهی انقلاب اسلامی»، مجلهی پاسدار اسلام، اسفند 1389 و فروردین 1390، سال سیام، شماره 351 و 352.
4
دورژه، موریس (1354). اصول علم سیاست. ترجمهی: ابوالفضل قاضی. تهران: فراکلین.
5
راشد الغنوشی (2001). یقرا مطالب التغییر لدی الحرکه الاسلامیه، رفض الستبداد...» alsahwah-yemen.net/7-2001,p.p.6-12-z.htm.p:9.
6
رحیمی، غلامرضا (1393). «حقوق متقابل ملت و دولت از دیدگاه اسلام و لیبرالیسم»، فصلنامه سیاست متعالیه، سال دوم، شماره 7.
7
عربشاهی مقدم، عبدالمهدی (1393). «مبانی فقهی اسلام و آزادیهای سیاسی اجتماعی»، فصلنامه سیاست متعالیه، سال دوم، شماره 7.
8
علیخانی، علیاکبر و صدیقی صابر (1382). «اسلام و حکومت در اندیشهی راشد الغنوشی»، مجله مطالعات خاورمیانه، 1382، شماره 33.
9
علیخانی، علی اکبر (1383). «حرکتهای اسلامی: نقد گذشته، راهبرد آینده (از دیدگاه راشد الغنوشی)»، مجله مطالعات خاورمیانه، تابستان 1383، ش38.
10
الغنوشی، راشد (1395). «حزبالنهضه و آیندهی تونس: از اسلام سیاسی تا دموکراسی مسلمانان»،۱۴/6/۱۳۹۵؛ ۱۰:۱۲، خبر:37719، http://www.ensafnews.com/37719/.
11
ـــــــــــــ (1378). مصاحبه با مجلهی پژوهشهای منطقهای، پیششماره یک.
12
ـــــــــــــ (1421ق/2000م). الحرکة الاسلامیة و مسئلة التغییر. [بیجا]: المرکز المغاربی للبحوث و الترجمة.
13
ـــــــــــــ (2012). الدیمقراطیه و حقوق الانسان فی الاسلام. الدارالعربیه للعلوم ناشرون و مرکز الجزیرة للدراسات. http://www.maktbtna2011.com/
14
ـــــــــــــ (1381). «آزادیهای عمومی در حکومت اسلامی»، ترجمه: حسین صابری. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1381.
15
ـــــــــــــ (1389). راشد الغنوشی و جنبش اسلامی تونس، پگاه حوزه، شماره 297.
16
ـــــــــــــ (1378). پژوهشهای منطقهای: گفتوگو با شیخ راشدالغنوشی. پیششماره اول، زمستان 1378: 206.
17
ـــــــــــــ (1378). گفتوگو با شیخ راشدالغنوشی. مصاحبهکننده: محمد مصدق یوسفی، پژوهشهای منطقهای، پیش شماره اول، زمستان 1378.
18
ـــــــــــــ (1370). مسالهی فلسطین و ماهیت طرح صهیونیسم. ترجمه: سیدهادی خسروشاهی. قم: دفتر نشر اسلامی.
19
ـــــــــــــ (1978). «من جدید ...نحن و الغرب». المعرفه، شماره 10.
20
ـــــــــــــ (1395). «از دیکتاتوری به دموکراسی اسلامی»، خبرگزاری ایسنا: https://www.isna.ir/news/95061408817/.
21
گزارش استراتژیک عرب سال 92 (1993). قاهره: مرکز مطالعات سیاسی و استراتژیک الاهرام.
22
مرکز الاستشارات و البحوث (1388). رویارویی نظام حکومتی و احزاب سیاسی در تونس. ترجمه: ابوالفضل تقیپور و صغری روستائی. تهران: اندیشهسازان نور.
23
المعرفه (1973). «نامهی سرگشاده»، شماره 7.
24
ORIGINAL_ARTICLE
اقتضائات دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران از طریق ارتباط میانفرهنگی نسبت به مسلمین اندونزی
با توجه به تفاوتهای مذهبی اندونزی با ایران، چه اقتضائاتی را از منظر اسلامی میتوان در دیپلماسی عمومی با دیگر گروههای مسلمان در نظرگرفت؟ آیا اصول مشترکی برای ارتباط میانفرهنگی وجود دارد که بتوان به همکاری و دوستی با آنان پرداخت؟ با ترکیبی از روش جامعهشناسی سیاسی و تحلیل محتوا از گفتار رهبران و نخبگان مذهبی و با استفاده از آیات قرآن میتوان به سوالات فوق پاسخ داد. فرضیه این است که دیپلماسیعمومی جمهوری اسلامی ایران باید برمبنای پیشرفت اسلامی، همکاری، میانهروی، حفظ استقلال دو ملت، عدالت برای همه، مسئولیت همگانی، همبستگی و مقاومت در برابر ظلم باشد. ایجاد گفتمان مشترک بینالمذاهب، ایجاد سایت مشترک علمای ایران و اندونزی در حوزهی عقل و عدالت، برگزاری سمینارهای بینالمللی مشترک در ترویج رویکرد تقریبی، حمایت از اندیشههای آزادیخواهانه، صحتسنجی اخبار نسبت به فعالیتهای اسلامخواهانه و... از راهکارهای عملیاتی در دیپلماسی با اندونزی است. منطق ارایهی این پژوهش، از تحلیل محتوای بهدستآمده از اندیشهی هرگروه اسلامی اخذ گردیده است.
https://sm.psas.ir/article_33558_c770bb76439d71989c6ebe9f64cd87a5.pdf
2018-12-19
169
188
10.22034/sm.2018.33558
دیپلماسی عمومی
ایران
اندونزی
مسلمین اندونزی
ارتباط میانفرهنگی
سید میر صالح
حسینی جبلی
hossini_mir@yahoo.com
1
مدیر گروه
AUTHOR
آرنولد، سیر توماس (1385). تاریخ گسترش اسلام. ترجمه: ابوالفضل عزتی. تهران: نشر دانشگاه تهران.
1
اسپوزیتو، جان.ال (1382). انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن. ترجمه: محسن مدیر شانهچی. تهران: انتشارات باز.
2
احدی، افسانه (1387). دیپلماسی عمومی امریکا؛ پژوهشنامه سیاست خارجی امریکا.
3
امرایی، حمزه (1383). انقلاب اسلامی ایران و جنبشهای اسلامی معاصر. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
4
بابی، سعید (1379). هراس بنیادین؛ اروپامداری و ظهور اسلامگرایی. ترجمه: غلامرضا جمشیدیها و موسی عنبری. تهران: نشر دانشگاه تهران.
5
باسورث کلیفورد، ادموند (1380). سلسلههای اسلامی جدید؛ راهنمای گاهشماری و تبارشناسی. ترجمه: فریدون بدرهای. تهران: نشر مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
6
برنارد، ولک (1374). تاریخ اندونزی. ترجمه: ابوالفضل علیزاده طباطبایی. تهران: پژوهشگاه علوم اسلامی و مطالعات فرهنگی.
7
جاویدفر، جعفر (بیتا). دایرةالمعارف جغرافیائی جهان (جلد اول) آسیا. تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی سحاب.
8
حسینی جبلی، سید میرصالح (1390). جنبشهای اسلامی در اندونزی. قم: انتشارات بوستان کتاب.
9
حشمتزاده، محمدباقر (1385). تاثیر انقلاب اسلامی بر کشورهای اسلامی. تهران: نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
10
دکمجیان، هرایر (1377). اسلام در انقلاب جنبشهای اسلامی معاصر در جهان عرب: بررسی پدیدهی بنیادگرایی اسلامی. ترجمه: حمید احمدی. تهران: انتشارات کیهان.
11
راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد بن فضل (1375). مفردات الفاظ قرآن (ج3). ترجمه و تحقیق: سید غلامرضا خسروی. تهران: انتشارات مرتضوی.
12
ریکلفس، ام.سی (1370). تاریخ جدید اندونزی. ترجمه: عبدالعظیم هاشمی نیک. تهران: نشر وزارت امور خارجه.
13
سبحانی، جعفر (1373). فرهنگ عقائد و مذاهب اسلامی (جلد 3). قم: انتشارات توحید.
14
سجادی، سیدعبدالقیوم (1392). دیپلماسی و رفتار سیاسی در اسلام. قم: بوستان کتاب.
15
سعید، عبدالله (1385). «فضلالرحمان و اندیشههای وی در باب فهم و تفسیر قرآن». ترجمه: مهرداد عباسی. در فصلنامه مدرسه (فرهنگی، فلسفی)، سال دوم، شماره چهارم.
16
شیخی، محمدتقی (1369). جامعهشناسی جهان سوم. تهران: انتشارات اشراقی.
17
طلوعی، محمود ( 1372). فرهنگ جامع سیاسی. تهران: علم- سخن.
18
فون، درمهدن فردر (1378). دو دنیای اسلام؛ روابط جنوب شرقی آسیا و خاورمیانه. ترجمه: محمود اسماعیلنیا. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
19
قربانپور دشتکی، علی (1396). «همافزایی تفاهمی: چارچوب راهبردی برای دیپلماسی فرهنگی». فصلنامه سیاست متعالیه، سال پنجم، شمارهی شانزدهم.
20
کاست، بیدترنتون و ریچارد تامن (1340). جغرافیای عمومی جهان: مناطق مهم جغرافیایی. ترجمه: ابوطالب صارمی. تهران: انتشارات فرانکین.
21
کاظمی و عزیزی (1388). دیپلماسی عمومی و الگوی اسلامی آن. نشریهی رسانه: شماره 80.
22
لاپیدوس، ایرام (1376). تاریخ جوامع اسلامی (جلد اول). ترجمه: محسن مدیر شانهچی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
23
مارسل، بوازار (1360). اسلام در جهان امروز. ترجمهی: د.م.ی. تهران: انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
24
مازندرانی ع، وحید (1345). سرزمین هزاران جزیرهی جمهوری اندونزی. تهران: انتشارات دهخدا.
25
مجرد، محسن (1386). تأثیر انقلاب اسلامی بر سیاست بینالمللی. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
26
مظفری، محمدرضا (1372). اندونزی. تهران: مؤسسه چاپ و انتشارات.
27
ملکزاده، محمد (1394). «قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران در ابعاد منطقهای (مؤلفهها، دستاوردها و راهکارها)». فصلنامه سیاست متعالیه، سال سوم، شماره یازدهم.
28
موثقی، سید احمد (1378). جنبشهای اسلامی معاصر. تهران: انتشارات سمت.
29
موحد، محمدعلی (1376). سفرنامهی ابن بطوطه (جلد2). تهران: انتشارات سپهر نقش.
30
موسوی بجنوردی، کاظم (1380). دایرهالمعارف بزرگ اسلامی (ج 10). تهران: مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
31
نوئر، دلیار (1370). نهضتهای نوین اسلامی در اندونزی. ترجمه: ایرج رزاقی و محمدمهدی حیدرپور. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
32
هوکر، ام.بی (1371). اسلام در جنوب شرقی آسیا. ترجمه: محمدمهدی حیدرپور. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
33
یاوری، فرامرز (1372). شناسایی کشورهای آسیا. تهران: سازمان جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی.
34
یوسفزاده، حسن (1393). پایاننامهی الگوی ارتباطات میانفرهنگی در اسلام. قم: دانشگاه باقرالعلوم.
35
36. Laoust Henri (1979) Linfluence d Ibn Taymyya in Islam. Past Influence and Present challenge. Alford T.welch and Pierre cachia eds. (Edinburgh: Edinburgh university).
36
37. Ralf. Linton (1936). The study of man. New York.
37
38. E.B (1924) primitive Culture. New york. 1thed - Tylor.
38
39. Berridge.G.R.Alan James (2001) A Dictionary of Diplomacy.New York.Palgrave Macmillan.
39
40. Castells.Manuel (2009) Communication Power. London and New York Oxfied University Press.
40
41. Ricks.Thimic M (1992) Power Politics and Political Culture US-Iran Relations in the Book: Iran Political Culture in the Islamic Republic Edited by Samih K.Farsoun and Mehrdad Mashayekhi London and New York Routledge.
41
42. Samovar, Larry A. Porter Richard E Mcdanied Edwin R (2009) Intercultural Communicatio Areader 12e WadsWorth Cengage Learning.
42