ORIGINAL_ARTICLE
ظرفیت معرفتشناسی حکمی و علمی سیاسی حکمت متعالی محض و اجتماعی علامه طباطبایی
ظرفیت معرفتشناسی حکمی و علمی سیاسیِ حکمت متعالیِ محض و اجتماعیِ علامه طباطبایی بر این پیشفرض استوار است که ایشان حکیم متعالی محض و مدنی ـ اعم از اجتماعی و حتی سیاسی اجتماعی ـ است؛ ولو بسان امام خمینی وارد گفتمان انقلاب سیاسی، جابهجایی قدرت و دولتسازی نشده باشد. پرسمان حکمت محض و مدنی متعالی فراهم آمده معرفتشناسی، روششناسی و پدیدهشناسی اعم از هستیشناسی، چیستیشناسی و چگونگیشناسی میباشد که مبین و مستلزم ظرفیت تداوم و کاربست در حکمت و علم مدنی، اجتماعی و سیاسی به روش دلالت تضمنی، مطابقت و بهویژه التزامی است. کتاب "اصول فلسفه و روش رئالیسم" علامه عموماً، و بهویژه در مبحث اعتباریات، متعرض معرفتشناسی محض و تا حدودی اجتماعی شده که هم در معرفتشناسی سیاسی و هم در روششناسی بهمنظور پدیدهشناسی مدنی و سیاسی قابل توجه و کاربست است. فرضیهی این مقاله، ظرفیت معرفتشناسی حکمی و علمی سیاسی حکمت متعالی محض و اجتماعی علامه طباطبایی است. روش بررسی، تحلیل متن و محتوای آثار و آرای علامه بهویژه در اصول فلسفه و روش رئالیسم است؛ تاجاییکه میتوان این را شرح و کاربست فلسفی سیاسی آن دانست. این روشی برای بازیابی سایر آثار و آرای علامه و سایرین و روزآمدسازی و کاربری علمی آنهاست.
https://sm.psas.ir/article_25520_4fd33e28635741118f0cb94d60242757.pdf
2017-02-19
7
22
حکمت
فلسفه
سیاست
معرفتشناسی
علامه طباطبایی
علیرضا
صدرا
1
AUTHOR
ارانی، تقی (1330). پسیکولوژی علم الروح. تهران: انتشارات علمی، فلسفی و اجتماعی.
1
جعفری، محمدتقی (1360). شناخت از دیدگاه علمی و از دیدگاه قرآن. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
2
حائری یزدی، مهدی (1361). کاوش های عقل عملی، فلسفه اخلاق. تهران: موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
3
خمینی، روحالله (1378). شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (چ3).
4
صدرا، علیرضا (1387). علم مدنی فارابی. تهران-قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
5
ــــــــــــــ(1386). گرایش فلسفی سیاسی. تهران: میزان.
6
صدرالمتألهین (1362). مبداء و معاد. ترجمه: احمد بن حسینی اردکان، بهکوشش عبدالله نورایی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
7
ــــــــــــ (1375). شواهد ربوبیه. ترجمه و تفسیر: جواد مصلح. تهران: سروش (چ2).
8
10. طباطبایی، محمدحسین (1363). المیزان. ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی. تهران: انتشارات محمدی (چ3).
9
11. ـــــــــــــــــــــ (بیتا). آغاز حکمت (ترجمه بدایه الحکمه) مترجم: محمدعلی گرامی. قم: طباطبایی.
10
12. ـــــــــــــــــــــ (بیتا). اصول فلسفه و روش رئالیسم (جلد اول، دوم، سوم) مقدمه و پاورقی بهقلم: مرتضی مطهری. قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
11
13. ـــــــــــــــــــــ (بیتا). بدایه الحکمه. قم: مکتبه الطباطبایی.
12
14. ـــــــــــــــــــــ (بیتا). نهایه الحکمه. قم: مکتبه الطباطبایی.
13
15. طوسی، خواجه نصیرالدین محمد (1364). اخلاق ناصری. تصحصح و تنقیح: مجتبی مینوی و علیرضا حیدری. تهران: خوارزمی (چ3).
14
16. فارابی، ابونصرمحمد (1361). اندیشههای اهل مدنیه فاضله. ترجمه: سیدجعفر سجادی. تهران: طهوری (چ2).
15
17. ـــــــــــــــــــ (1364). احصاء علوم. ترجمه: حسین خدیو جم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی (چ2).
16
18. ـــــــــــــــــــ (1371). سیاست مدنیه. ترجمه: سیدجعفر سجادی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (چ2).
17
19. ـــــــــــــــــــ (1345ق). تحصیل السعاده. هند، حیدرآباد دکن: مطبعه مجلس دائره المعارف العثمانیه.
18
20. کانت، ایمانوئل (1362). سنجش خردناب (ترجمه نقادی عقل محض). مترجم: میر شمسالدین ادیب سلطانی. تهران: امیرکبیر.
19
21. مطهری، مرتضی (1368). مسالهی شناخت. تهران: صدرا (چ3).
20
22. ــــــــــــ (1406ق). شرح مبسوط منظومه. تهران: حکمت.
21
ORIGINAL_ARTICLE
معرفت شناسی باور دینی از دیدگاه استاد مطهری و تاثیر آن بر نسبت دین و سیاست
نقش تاثیرگذار و تعیینکنندهی دین در سدههای اخیر تاریخ ایران، در تحولات سیاسی- اجتماعی غیرقابلانکار است و نمیتوان آن را در سطح عوامل فرعی و حاشیهای تقلیل داد. پیرو اهمیت این موضوع، مقاله حاضر بر آن است تا معرفتشناسی باور دینی را در اندیشهی سیاسی شهید مطهری، با تأکیدبر نسبت دین و سیاست، بررسی کند. نویسنده معتقد است استاد مطهری در پرداختن به مقولهی دین و دولت رویکرد درون دینی دارد. فرضیهی این نوشته آن است که تکیهبر دین و آموزههای دینی در چارچوب سنت رایج فقهی و تفسیری و باور به جامعیت دین، موجب پیوند دین و سیاست در اندیشهی استاد مطهری شده است.
https://sm.psas.ir/article_25521_cdbd1a275920a29098d2bdeb652e2416.pdf
2017-02-19
23
42
دین
سیاست
معرفتشناسی
اندیشهی سیاسی
هرمنوتیک
رضا
جلالی
1
AUTHOR
محمد
ترابی
mtorabi1347@gmail.com
2
AUTHOR
احمد دار، ریاض (1386). "دین و نظام سیاسی-اجتماعی از منظر اقبال لاهوری و استاد مطهری"، پژوهشنامه حکمت و فلسفه اسلامی، بهار، ش21.
1
پورحسن، قاسم و منصوری، محسن (1388). "بررسی مبانی اعلامیه جهانی حقوق بشر و مقایسه آن با آموزههای قرآنی با تاکید بر آراء اندیشوران معاصر شیعی". رهیافت انقلاب اسلامی، پاییز، ش10.
2
جعفری، محمدتقی (1378). فلسفهی دین. تدوین: عبدالله نصری. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
3
خسروپناه، عبدالحسین (1390). رویکرد استاد مطهری به علم ودین. قم: نشر معارف.
4
طباطبایی، سید محمدحسین (بیتا). آموزش دین (ج 2 و 1). تنظیم: سید مهدی آیتالهی. قم: جهان آرا.
5
لکزایی، نجف و عیسینیا، رضا (1391). "انسانشناسی مطهری؛ معبری برای سیاستشناسی"، فصلنامه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم. تابستان، ش15.
6
مطهری، مرتضی (1361). ده گفتار. تهران: صدرا.
7
ـــــــــــــ (1361)، بیست گفتار. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
8
ـــــــــــــ (1364). امامت و رهبری. تهران: صدرا (چاپ اول).
9
10. ـــــــــــــ (1367). جهاد. تهران: صدرا.
10
11. ـــــــــــــ (1368). مجموعه آثار (جلد ا و2). تهران: صدرا.
11
12. ـــــــــــــ (1370). اسلام و مقتضیات زمان (ج1و2). تهران: صدرا.
12
13. ـــــــــــــ (1370). بیست گفتار. تهران: صدرا (چاپ هفتم).
13
14. ـــــــــــــ (1373). نظام حقوق زن در اسلام. تهران: صدرا.
14
15. ــــــــــــــ (1377). بررسی اجمالی نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر. تهران: صدرا.
15
16. ـــــــــــــ (1377). عدل الهی. تهران: صدرا.
16
17. ـــــــــــــ (1383). وحی و نبوت. مجموعه آثار. تهران: صدرا (چاپ یازدهم).
17
18. میر، ایرج (1380). رابطه دین و سیاست، تفسیرهای امام محمد غزالی و خواجه نصیرالدین طوسی از پیوند دین و سیاست. تهران: نشر نی.
18
19. هادی، قربانعلی (1388). نقد مبانی هرمنوتیکی نظریه قرائتهای مختلف از دین. قم: انتشارات بینالمللی المصطفی.
19
ORIGINAL_ARTICLE
جستاری بر اصل ارادهی خودبنیان در اندیشهی سیاسی امام خمینی ره
متفکران فلسفهی سیاسی غرب بر این باورند که اصلِ "ارادهی خودبنیان" بهعنوان شاخصِ ارجمندی انسان بهمثابه موجودی عقلانی که حق دارد در مورد سرنوشت خویش تصمیمگیری کند، تنها در سایهسار دموکراسی ظهور مییابد؛ چراکه ارادههای خودبنیان، تنها معیار وضع قوانین و مشروعیت نهادهای اجتماعی و سیاسی در دموکراسی است. این نوشتار با شیوهی اسنادی ـ تحلیلی اصل ارادهی خودبنیان در اندیشه سیاسی امام خمینی، بهعنوان پایهگذار حکومت مبتنیبر مأذونیت و مشروعیت الهی، را بررسی و ارزیابی کرده و ضمن تبیین عدم پاسداشت اصل ارادهی خودبنیان در الگوی دموکراسی غربی و ملاحظه اصول پذیرفتهشده در اندیشهی سیاسی امام خمینی ـ همچون تکثر ارادهها، پاکی سرشت انسان و ناکارآمدیِ تحمیل ـ نشان میدهد که مأذونیت الهی در حکومت اسلامی هرگز ملازم به دیگرآیینی اراده نخواهد بود.
https://sm.psas.ir/article_25522_7f2d71e488d1beb4296155ce53c92f53.pdf
2017-02-19
43
62
ارادهی خودبنیان
دموکراسی غربی
مأذونیت و مشروعیت الهی
اندیشهی سیاسی امام خمینی
محمدرضا
کریمی والا
1
AUTHOR
آربلاستر، آنتونی (1377). لیبرالیسم غرب؛ ظهور و سقوط. ترجمه: عباس مخبر. تهران: نشر مرکز.
1
ابن طاووس، علی بن موسی (1412ق). کشف المحجه لثمرۀ المهجۀ. قم: النشر الاعلام الاسلامی.
2
اشپنگلر، اسوالد (1369). فلسفه سیاست. ترجمه: هدایتالله فروهر. تهران: نشر نظر.
3
امام خمینی، سیدروحالله (1370). آداب الصلوه(آداب نماز). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
4
ـــــــــــــــــــــ (1374). المکاسب المحرمة. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
5
ـــــــــــــــــــــ (1376). الاجتهاد و التقلید. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
6
ـــــــــــــــــــــ (1377). ولایت فقیه (حکومت اسلامی). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
7
ــــــــــــــــــــــ (1378). صحیفه امام. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
8
ــــــــــــــــــــــ (1382) شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
9
10. انصاری، منصور (1384). دموکراسی گفتگویی ـ امکانات دموکراتیک اندیشههای میخائیل باختین و یورگن هابرماس. تهران: نشر مرکز.
10
11. براون، کالین (1375). فلسفه و ایمان مسیحی. ترجمه: طاطه وس میکائیلیان. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
11
12. بیات، عبدالرسول (1381). فرهنگ واژهها. قم: اندیشه و فرهنگ دینی.
12
13. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد (1373). غرر الحکم و درر الکلم. ترجمه: محمد خوانساری؛ تصحیح: جلالالدین حسینی. تهران: دانشگاه تهران.
13
14. جمعی از نویسندگان (1383). تبیین مردمسالاری دینی. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
14
15. حلبی، علیاصغر (1374). انسان در اسلام و مکاتب غربی. تهران: اساطیر.
15
16. داوری اردکانی، رضا (1392). فلسفه چیست؟ تهران: نقش جهان.
16
17. زرشناس، شهریار (1383). واژهنامه فرهنگی. تهران: کتاب صبح.
17
18. سارتر، ژان پل (1376). اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر. ترجمه: مصطفی رحیمی. تهران: نیلوفر (چاپ نهم).
18
19. شهرامنیا، مسعود و حاجیزاده، جلال (1389). تبیین مبانی دموکراسی در اندیشههای فلسفی کارل پوپر. دوفصلنامه غربشناسی بنیادی، سال اول، شماره اول، ص86-67.
19
20. صدوق، محمد بن علی بن بابویه (1398ق). التوحید. قم: جامعه مدرسین.
20
21. صناعی، محمود (1379). آزادی فرد و قدرت دولت. تهران: هرمس.
21
22. طبری، محمد بن جریر (1415ق). المسترشد فی امامۀ امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب. تهران: مؤسسه الثقافه الاسلامیۀ.
22
23. عالم، عبدالرحمن (1377). بنیادهای علم سیاست. تهران: نشر نی.
23
24. کاپلستون، فردیرک (1327). تاریخ فلسفه یونان و روم. ترجمه: مجتبوی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
24
25. کلینى، محمد بن یعقوب (1407 ق). الکافی. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
25
26. کریمی والا، محمدرضا (1387). وظایف متقابل مردم و حکومت در حاکمیت علوی. قم: بوستان کتاب.
26
27. گاتری، دبلیو.کی.سی (1376). تاریخ فلسفه یونان. ترجمه: حسن فتحی. تهران: فکر روز.
27
28. گشه، مارسل (1385). دین در دموکراسی و حقوق بشر. ترجمه: امیر نیکپی. تهران: نشر ثالث.
28
لکزایی، نجف (1393). «امنیت متعالیه». فصلنامه سیاست متعالیه، سال دوم، شماره 5، ص28-7.
29
30. نراقی ، أحمد بن محمدمهدی (1417ق). عوائد الأیام. قم: مکتب الأعلام الإسلامی.
30
31. نیچه، فریدریش ویلهم (1362)، فراسوی نیک و بد. ترجمه: داریوش آشوری. تهران: خوارزمی.
31
32. ـــــــــــــــــــ (1381). چنین گفت زرتشت. ترجمه: داریوش آشوری. تهران: نشر آگه (چاپ18).
32
33. هلد، دیوید (1384). مدلهای دموکراسی. ترجمه: عباس مخبر. تهران: انتشارات روشنگران.
33
34. Routledge,London,Democracy and dictatorship: their psychology and patterns of life.(1956). Zevedi,Barbo
34
35. Arts press,Trans .Whit Beck,Immanuel.(1956).Foundations of the Metaophysics of Morals, Kant
35
36. Wm.B.Eerdmans publishing,Humanist and Reformers. (1996).bard,Thompson
36
ORIGINAL_ARTICLE
انسان و جامعه در اندیشهی سیاسی آیتالله خامنه ای
پرسش اصلی مقاله این است که نگاه اسلام به «فردِ انسان» و «مجموعهی انسانها» چگونه است؟ آیتالله خامنهای به این پرسش بهعنوان یک مطلب معرفتی اسلامی، و نه یک مسألهی فلسفی، پاسخ میدهد. تلاش شده است تا پاسخ با روشی استنادی و تحلیلی از منظر ایشان ارائه شود. از این نظر، نگاه اسلام به فرد انسان و مجموعهی انسانها، یک نگاه مکمل و منسجم است و تفاوت صرفاً در زاویهی نگاه نهفته است. این نظریه میتواند پایه و مبنایی برای مسائل کلان کشور باشد؛ بههمیندلیل برخی کارکردها و پیامدهای این نظریه نیز مورد بررسی قرار گرفته است. چارچوب نظری حاکمبر مقاله، الگوی حرکت است که از دانش فلسفه اخذ شده است.
https://sm.psas.ir/article_25523_f03d446be4f418048426a15b9a2ac7d4.pdf
2017-02-19
63
81
انسان
فرد
جامعه
خانواده
اسلام
سیدعلی خامنه ای.
رضا
لک زایی
1
AUTHOR
شریف
لک زایی
sharif_lakzaee@yahoo.com
2
AUTHOR
قرآن کریم
1
امام خمینی، سید روحالله (1390). ولایت فقیه، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چاپ 24.
2
جوادی آملی، عبدالله (1387). «چالشهای حکمت متعالیه در مساله سیاست»، سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه (دفتر اول نشستها و گفتگوها). به اهتمام: شریف لکزایی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
3
ـــــــــــــــ (بیتا). تفسیر تسنیم. کتابخانه دیجیتال اسراء.
4
ـــــــــــــــ (بیتا). جامعه در قرآن. کتابخانه دیجیتال اسراء.
5
پارسانیا، حمید (1390). روششناسی انتقادی مکتب حکمت صدرایی. قم: فردا.
6
سبحانی، جعفر (بیتا). منشور جاوید. قم: موسسه امام صادق(ع).
7
لکزایی، شریف (1392). فرد و جامعه در حکمت سیاسی متعالیه. فصلنامه علمی ـ پژوهشی سیاست متعالیه، شماره 3، زمستان.
8
مصباح یزدی، محمدتقی (1372). جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
9
10. مطهری، مرتضی (بیتا). مجموعه آثار. تهران: صدرا.
10
11. مهاجرنیا، محسن (1393). فلسفه سیاسی آیتالله خامنهای. انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
11
12. پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری به آدرس: http://farsi.khamenei.ir
12
13. پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیتالله جعفر سبحانی به آدرس: http://tohid.ir
13
ORIGINAL_ARTICLE
رابطهی ولایت و جمهوریت در اندیشهی سیاسی آیتالله خامنهای
مطالعه و توجه به اندیشهی سیاسی آیتالله خامنهای در سطح ایران و بلکه جهان رو به فزونی است. این مسأله نه فقط بهدلیل عهدهداری ولایت و زعامت، بلکه به جایگاه علمی و مبانی اندیشهای نوین ایشان در مسائل سیاسی و مدیریت کلان جامعهی اسلامی نیز مرتبط است. در این مقاله با استفاده از مبادی هستیشناسانه و انسانشناسانهی آیتالله خامنهای و برمبنای کاوشی روشمند و بهرهگیری از چارچوب نظری سیستمی، به بررسی رابطهی دوگانهی "جمهوریت و ولایت" در نظام دانایی آیتالله خامنهای پرداختهایم. فرضیهی اصلی مقاله این است که در اندیشهی سیاسی ایشان، ضمن مشروع دانستهشدن اطلاق ولایت، جمهوریت و آرای مردم نیز در ساختار نظام سیاسی اسلام نقش مهم و خاص خود را دار هستند که این مهم، حقوق و تکالیف متقابلی را برای ولیّ و جمهور مردم رقم میزند.
https://sm.psas.ir/article_25524_4a64d8c2e352b1607770729192b77a12.pdf
2017-02-19
83
100
آیتالله خامنهای
ولایت فقیه
جمهوریت
مردم
روششناسی سیستمی
مسعود
معینی پور
masood.moeini@gmail.com
1
AUTHOR
محمدرضا
عبدالله نسب
2
AUTHOR
مصباح یزدی، محمدتقی (1377). پرسشها و پاسخها؛ ولایت فقیه و خبرگان (جلد 2). قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
1
معینیپور، مسعود (1389). اصول حاکم بر سبک مدیریت مقام معظم رهبری در کنترل و مهار وقایع انتخابات 1388، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه انقلاب، سال اوّل، شماره اوّل.
2
ــــــــــــــ (1392). عدم امکان تحقق دموکراسی دینی به جای مردمسالاری دینی (با تاکیدبر نظریهی مردمسالاری دینی مقام معظم رهبری). مجموعه مقالات علمی پژوهشی همایش مردمسالاری دینی.
3
ملک افضلی اردکانی، محسن (1391). آشنایی با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. قم: نشر معارف.
4
مهاجرنیا، محسن (1393). فلسفه سیاسی آیتالله خامنهای. تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
5
مهدوی کنی، محمدرضا (1380). بیست گفتار. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
6
ORIGINAL_ARTICLE
مراتب اخلاقی قانون اساسی جمهوری اسلامی
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مانند هر قانون دیگری، باید بازتاب اصول یا مکتب اخلاقی و در نهایت ترسیمکنندهی جامعهای بوده باشد که از آن اصول و مکتب ناشی میشود. سوال اصلی مقاله حاضر این است که دلالتهای اخلاقی اصول قانون اساسی چیست و چه جامعهای را ترسیم میکند؟ بر اساس چارچوب اخلاقی متخذ از حکمت متعالیه، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بهعنوان آداب و قالب عمل جامعه، متضمن اصولی از هرسه مرتبهی اخلاقی: اخلاق دنیه، متعادله و متعالیه است. گرچه برخی اصول قانون اساسی ظرفیت خوانش و تفسیر مبتنیبر اخلاق متعالیه را دارند، لکن نظم اخلاقی خاصی بر آن حاکم نیست و تدوینکنندگان آن مستقیماً و با توجه به اخلاق و مراتب آن قانون را تدوین نکردهاند. ظاهر بسیاری از اصول، تأمینکنندهی مرتبهی دنیهی اخلاق هستند و تنها به تبع معارف دینی، اصولی که ناظر به مراتب متعادله و متعالیه اخلاق باشند، تصویب شدهاند. این نوشته مسألهی فوق را در مشروح مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسی، و با بهرهگیری از روش تحلیل محتوا بررسی نموده است.
https://sm.psas.ir/article_25525_28428b55b145b40cf62ab9de6a01de18.pdf
2017-02-19
101
120
اخلاق
قانون اساسی
قدرت
عفت
حکمت
کرامت
محمد حسن
روزیه
1
AUTHOR
استیس. و.ت (1371). ده مقاله دربارهی علم و فلسفه و اخلاق. ترجمه: عبدالحسین آذرنگ. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد.
1
بستانی، فواد و دیگران (1375). فرهنگ ابجدی (جلد 1). تهران: انتشارات اسلامی.
2
بیتهام، دیوید و کوین بویل (1376). دموکراسی چیست؟ ترجمه شهرام نقش تبریزی. تهران: ققنوس.
3
توسلی نائینی، منوچهر و دیگران (1390). نقش واقعیت در ایجاد قاعدهی حقوقی. فقه و حقوق اسلامی، شمارهی 3، پاییز.
4
حسینی بهشتی، محمدحسین (1378). مبانی نظری قانون اساسی. تهران: بقعه.
5
خمینی ، روحالله (1380). صحیفهی امام (ج13 و 11). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام.
6
ـــــــــــــ(1381). تقریرات فلسفه (ج1 و 2 و 3). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام.
7
سجادی، جعفر (1379). فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
8
شهابی و دیگران (1391). حقوق متافیزیکی؛ تأملی در نقش ارزش در فرایند ایجاد قاعدهی حقوقی. مطالعات حقوقی، دانشگاه شیراز، دوره چهارم، شماره 1، بهار.
9
10. شیرازی، صدرالدین (1360). اسرارالآیات. تصحیح: محمد خواجوی. تهران: انجمن حکمت و فلسفه ایران.
10
11. ــــــــــــــــ (1368). الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعه (ج9 و 2). قم: مکتبة المصطفوی.
11
12. صالح پور، جهانگیر (1378). امام خمینی، فقیه دوران گذار. کیان، سال 9، شماره 26، فروردین.
12
13. صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی (1364). ج1. تهران: اداره کل امور فرهنگی مجلس شورای اسلامی.
13
14. طباطبایی، سید محمدحسین (1417). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
14
15. عبودیت، عبدالرسول (1386). درآمدی به نظام حکمت صدرائی (ج2). تهران: انتشارت سمت.
15
16. عمید زنجانی، عباسعلی (بیتا). مبانی فقهی قانون اساسی. تهران: جهاد دانشگاهی.
16
17. ــــــــــــــــــــــ(1386). کلیات حقوق اساسی جمهوری اسلامی. تهران: مجد.
17
18. فرامرز قراملکی، احد (1388). اندر نسبت قانون و اخلاق. آیین، شماره 24 و 25، آذر و دی.
18
19. فلسفی، هدایتالله (1380). حق، صلح و منزلت انسانی. حقوق بینالملل، شماره 16 و 27.
19
20. کاتوزیان، ناصر (1366). فلسفه حقوق. تهران: بهنشر.
20
21. مدنی، جلاالدین (1365). حقوق اساسی جمهوری اسلامی. تهران: سروش.
21
22. معین راد، محمدرضا (1385). سیر تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
22
23. ـــــــــــــــــ (1378). گامی بهسوی عدالت (ج2). تهران: دانشگاه تهران.
23
24. یزدی، محمد (1368). شرح و تفسیر قانون اساسی. تهران: مؤسسه نور.
24
ORIGINAL_ARTICLE
ظرفیتهای نظریات ارتباطات بینالملل برای تبلیغ اسلام در مقیاس جهانی
تبلیغ اسلام در عرصهی بینالملل نیازمند بستر و ابزار مناسبی است؛ این مسأله با ظهور تکنولوژی ارتباطات و افزایش سرعت انتقال پیام، که ارتباط میان ملل و فرهنگهای مختلف را سهولت بخشیده است، شکل جدیتری به خود گرفته و باب جدیدی برای تبلیغ جهانی اسلام گشوده است. پژوهش حاضر درصدد کشف ظرفیتهای ارتباطات بینالمللی برای تبلیغ جهانی اسلام است و میکوشد با روش توصیفی-تحلیلی نظریات ارتباطات بینالملل را بررسی نموده و پس از تبیین اصول تبلیغ، ظرفیتهای این عرصه را گردآوری نماید. نظریاتی مانند: حوزهی عمومی، جامعهی اطلاعاتی و جهانیسازی؛ قوانین بینالمللی ارتباطات مانند: اصل آزادی بیان و مذهب، نظریات و قوانینی هستند که توجه به آنها در راستای تبلیغ دین میتواند راهگشا باشند. این پژوهش مدعی است که تدوین برنامهی مهندسی تبلیغ بینالملل تنها راهحل استفاده از ظرفیتهای ارتباطات بینالملل برای تبلیغ جهانی دین در عصر حاضر است.
https://sm.psas.ir/article_25526_bfca4549785d3f6582f1719ea4efcf13.pdf
2017-02-19
121
138
ارتباطات بینالملل
تبلیغ بینالملل
نظریات ارتباطات بینالملل
مهندسی تبلیغ بینالملل
تبلیغ جهانی دین
کمال
اکبری
akbari125@gmail.com
1
AUTHOR
احمد
اولیایی
ahmad.olyaei@gmail.com
2
AUTHOR
قرآن کریم
1
نهجالبلاغه
2
آرایی درونکلا، میثم (1390). حقوق بینالملل ارتباطات. تهران: سروش.
3
استیو، اسمیت؛ و بیلیس، جان (1381). جهانی شدن سیاست. ترجمهی گروه مترجمین. تهران: ابرار معاصر.
4
اسدی، علی (1370). «مدیریت استراتژیک از دیدگاه اجتماعی». نشریه مدیریت دولتی، شماره 14.
5
اسدی، علی اسدی (1371). افکار عمومی و ارتباطات. تهران: سروش.
6
اسمیت، آنتونی (1379) ژئوپولوتیک اطلاعات. فریدون شیروانی. تهران: سروش، چاپ دوم.
7
انصاری، باقر (1386). حقوق ارتباط جمعی. تهران: سمت.
8
باهنر، ناصر (1378). «ارتباطات میانفرهنگی و روابط بینالمللی». فصلنامه رادیو و تلویزیون، پیششماره2.
9
10. بدیعی، محمد و محمدجواد صاحبی (به اهتمام). جهانی شدن و دین: فرصتها و چالشها (مجموعه مقالات چهارمین کنگره دین پژوهان). قم: احیاگران.
10
11. برنز، پیتر.، م. (1385). درآمدی بر مردم شناسی گردشگری. ترجمه هاجر هوشمندی. تهران: نشر افکار.
11
12. بیات، عبدالرسول و دیگران (1386). فرهنگ واژهها. قم: اندیشه و فرهنگ اسلام، چاپ سوم.
12
13. پولن، رمون (1380). حقیقتها و آزادی. عباس باقری. تهران: نی.
13
14. جوادی آملی، عبدالله (1372). شریعت در آینه معرفت. قم: مؤسسه فرهنگی رجاء.
14
15. دالگران، پیتر (1380) تلویزیون و گستره عمومی (جامعه مدنی و رسنههای همگانی). ترجمه مهدی شفقتی. تهران: سروش.
15
16. رضی، حسین رضی (1377). «ارتباطات میان فرهنگی: تاریخ، مفاهیم و جایگاه». فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق(ع)، ش ۶و۷، تابستان و پاییز.
16
17. رهبر، مریم (1381). آزادی اطلاعات و ارتباطات در حقوق بینالملل. تهران: ابوعطا.
17
18. فرونچی، ناصر (1384). ارتباطات بینالملل و کشورهای جهان سوم. تهران: کنکاش دانشها.
18
19. گلمحمدی، احمد (1386). جهانیشدن، فرهنگ، هویت. تهران: نی، چاپ سوم.
19
20. گلمحمدی، یحیی (1382). فرهنگ در عصر جهانیشدن (مجموعه مقالات). تهران: روزنه.
20
21. معتمد نژاد، کاظم (1389). ارتباطات بینالمللی. تهران: نشر دفتر مطالعات و توسعه رسانهها
21
22. معتمدنژاد، کاظم و معتمدنژاد، رؤیا (1386). حقوق ارتباطات. ج1. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانهها.
22
23. همایون، محمدهادی (1384). جهانگردی ارتباطی میانفرهنگی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
23
24. وبستر، فرانک (1380). نظریههای جامعه اطلاعاتی. ترجمه اسماعیل قدیمی. تهران: قصیدهسرا.
24
ORIGINAL_ARTICLE
آثار همزیستی مسالمت آمیز بر روابط خارجی دولت اسلامی
اصل همزیستی مسالمتآمیز از مهمترین موضوعات حوزهی تعاملات دولتها و جوامع است و بر چگونگی صورتبندی منظومههای روابط انسانی اثر میگذارد. اکنون این سوال مطرح است که آیا بر اساس دیدگاه اسلامی در پیوند با غیرمسلمانان و جوامع بیگانه - که از زیرساختهای فکری، اصول و الگوهای متفاوت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برخوردارند - میتوان قاعدهی بینالمللی همزیستی مسالمتآمیز را پذیرفت و تسری داد؟ این مقاله میکوشد تا در قالب یک تحقیق توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش کیفی، ضمن بهرهگیری از مبانی، بایستهها و آموزههای دینی این فرضیه را اثبات کند که همزیستی مسالمتآمیز در رویکرد اسلامی دارای اصالت بوده و پیگیری آن در حوزهی روابط خارجی با غیرمسلمانان بهدلایلی همچون: وجههسازی، تعاون و همکاریهای بینالمللی و بسترسازی جهت ایجاد اتحادها و پیمانها موجب پیشبرد اهداف و دستیابی به منافع اسلامی میگردد.
https://sm.psas.ir/article_25527_105ad51303f5d90231833b3bd85be0e0.pdf
2017-02-19
139
160
همزیستی مسالمتآمیز
اندیشهی اسلامی
اجماعسازی بینالمللی
روابط انسانی
وجههسازی
بهنام
سرخیل
cdint@emdad.ir
1
AUTHOR
افتخاری، اصغر (1389). صلح و امنیت بینالملل؛ رویکرد اسلامی (مجموعه مقالات اسلام و روابط بینالملل). به اهتمام: حسین پوراحمدی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
1
آقابخشى، على (1374). فرهنگ علوم سیاسى. تهران: مرکز اطلاعات و مدارک علمى ایران.
2
برزنونی، محمدعلی (1384). اسلام، اصالت جنگ یا اصالت صلح. مجله حقوقی، مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری، شماره33، صص73 -157.
3
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1389). مبانی فرانظری نظریهی اسلامی روابط بینالملل. فصلنامه روابط خارجی، سال 2، شماره 6، تابستان، صص 96-49.
4
ـــــــــــــــــــــــــــ (1390). نظریهی اسلامی سیاست خارجی؛ چارچوبی برای تحلیل سیاست خارجی ج.ا.ایران. روابط خارجی، سال 3، شماره 1، بهار، صص 47-7.
5
دینوری، ابوحنیفه احمدبنداود(1367). اخبار الطوال. ترجمه: محمود مهدوی دامغانی. نشر نی (چاپ سوم).
6
زارعی، راضیه (1394). ظرفیتهای اندیشهی سیاسی اسلام در تولید قدرت نرم. سیاست متعالیه، سال 3، شماره 9، تابستان، صص 64-41.
7
قرائتی، محسن (1388). تفسیر نور. بیجا: انتشارات مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
8
قوام، سیدعبدالعلی (1394). روابط بینالملل، نظریهها و رویکردها. تهران: انتشارات سمت.
9
10. سبحانی، جعفر (1370).فروغ ابدیت (ج2). قم: دفتر تبلیغات اسلامی (چاپ 6).
10
11. سجادی، عبدالقیوم (1381). دیپلماسی و رفتار سیاسی در اسلام. مجله علوم سیاسی، سال 5، شماره 19، پاییز.
11
12. سید قطب (1368). اسلام و صلح جهانی. ترجمه: زینالعابدین قربانی و هادی خسروشاهی. بیجا: نشر فرهنگ اسلامی .
12
13. علیخانی، علی اکبر (1390). مبانی و اصول روابط بینالملل در اسلام. فصلنامه پژوهشهای روابط بینالملل. دوره نخست، شماره یکم، پاییز، صص 38-11.
13
14. عمید زنجانی، عباسعلی (1373). مقدمهایبر حقوق اسلامی تطبیقی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 32، صص 107-81.
14
15. ـــــــــــــــــــــ (1377). فقه سیاسی (جلد 3). حقوق بینالملل اسلام. تهران: انتشارات امیرکبیر.
15
16. غفاری، غلامرضا (1390). تبیین آثار اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر مشارکت اجتماعی و اقتصادی سازمانیافته. پایاننامه دکتری دانشکده علوم اجتماعی.
16
17. کریمینیا، محمدمهدی (1386). همزیستی مسالمتآمیز در اسلام و حقوق بینالملل. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
17
18. کلینی، ابیجعفر محمد ابن یعقوب (1375). اصول کافی. ترجمه و شرح: جواد مصطفوی. بیجا: انتشارات ولیعصر.
18
19. لینکلیتر، اندرو؛ برچیل، اسکات؛ دانلی، جک؛ دیویتاک، ریچارد (1391). نظریههای روابط بینالملل. مترجم: حمیرا مشیرزاده و روحاللهطالبی آرانی. بیجا: نشر میزان.
19
20. مورگنتا، هانس جی (1376). سیاست میان ملتها: تلاش در راه قدرت و صلح. ترجمه: حمیرا مشیرزاده. تهران: دفتر مطالعات سیاسی بینالملل.
20
21. موسوی، میرهادی (1393). اجلاس (WAVE ) و تأثیر آن بر برند جمهوری اسلامی ایران. کتاب همایش جهان علیه خشونت و افراط گرایی. تهران: دفتر مطالعات سیاسی بینالملل.
21
22. موسوی الخمینی، امام سید روحالله (1378). صحیفه امام (ج12). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره).
22
23. Schmidt, B.C. (2002), "On the History and Historiography of International Relations", in W. Carlsnaes, T. Risse and B.A. Simmons (eds), Handbook of International Relations. London: Sage.
23